Μαθαίνουμε να αποφεύγουμε τη δυσφορία όλων των ειδών από πολύ μικρή ηλικία. Και αυτό είναι κάτι που διαιωνίζεται όσο μεγαλώνουμε. Από όσο παλιά μπορούμε να θυμηθούμε τον εαυτό μας, οι γονείς μας «έκαναν μάκια» ένα τραύμα για να περάσει. Όταν διαφωνούσαμε με κάποιον, μας έλεγαν να ζητήσουμε συγγνώμη και όλα θα ήταν όπως πριν. Όταν συμμετείχαμε σε αγώνες, κερδίζαμε όλοι μετάλλια, απλώς επειδή ήμασταν παρόντες.
Και από την άλλη, τα social media μας βομβαρδίζουν με βαρύγδουπα μηνύματα για την ευτυχία και πώς είναι να βρίσκεσαι στην ιδανική κατάσταση του εαυτού σου. Συνεχώς μας λένε πως πρέπει να είμαστε χαρούμενοι, πάση θυσία. Ο κόσμος που ζούμε έχει γαλουχηθεί στο να αποφεύγει τη δυσφορία και να βρίσκει τρόπους που εξασφαλίζουν σωματική, συναισθηματική και κοινωνική άνεση.
Οι άνθρωποι έχουμε την έμφυτη τάση να αποφεύγουμε τη δυσφορία.
Γι’ αυτό και συχνά πιάνουμε τους εαυτούς μας να αποφεύγουν, να προσπαθούν να ξεφορτωθούν ή να αναβάλλουν οτιδήποτε χρειάζεται κόπο. Στρεφόμαστε προς οτιδήποτε μας προκαλεί ευχαρίστηση και δικαιολογημένα θέλουμε περισσότερο από οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε ως καλό για εμάς.
Ας αναλογιστούμε με πόσους τρόπους καθημερινά αποφεύγουμε τη δυσφορία. Και ας θυμηθούμε όλες εκείνες τις φορές που θέλοντας να αποφύγουμε κάτι δυσάρεστο, με μοναδικό αποτέλεσμα να παραταθεί και να γίνει πιο έντονο το αρνητικό συναίσθημα.
Πώς η αποφυγή επηρεάζει τη συμπεριφορά μας
Όλες εκείνες τις φορές που επιλέγουμε να φωνάξουμε, να αναβάλλουμε ή να φάμε υπερβολικά, προσπαθούμε στην πραγματικότητα να αποφύγουμε ή να εξαλείψουμε συναισθήματα όπως ο φόβος, η θλίψη, η ντροπή ή η απογοήτευση. Εάν ήμασταν πρόθυμοι να «αγκαλιάσουμε» όλα μας τα συναισθήματα, ακόμη και τα αρνητικά, θα τα αφήναμε να αναπτυχθούν και να μας καθοδηγήσουν σε αυτά που είναι πραγματικά σημαντικά για εμάς. Ακόμη, θα λειτουργούσαν ως οδηγοί για να συμπεριφερόμαστε με τον τρόπο που μας εκφράζει και να είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Για παράδειγμα, όταν παραμελούμε να προκαλέσουμε τον εαυτό μας κοινωνικά ή διαπροσωπικά, συμμετέχοντας σε μία συζήτηση ή αποφεύγοντας να προσεγγίσουμε ένα άτομο από φόβο μην φανούμε ευάλωτοι ή μήπως διαφωνήσουμε, χάνουμε σημαντικές ευκαιρίες προσωπικής ανάπτυξης και εξέλιξης.
Το #1 πράγμα που πρέπει να κάνουμε τη νέα χρονιά και στο εξής
Για την επόμενη χρονιά και στο εξής, το #1 πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να δοκιμάσουμε να είμαστε άνετοι με το να νιώθουμε άβολα.
Ας μάθουμε να διασκεδάζουμε το να συμπεριφερόμαστε διαφορετικά από αυτό που μας υπαγορεύουν οι επιφανειακές σκέψεις και συναισθήματά μας. Το μυαλό είναι ο υπέρτατος προστάτης μας. Πάντα θα προσπαθεί να μας διαφυλάξει από το να νιώθουμε δυσφορία. Και όταν νιώθει τελικά δυσφορία, μαθαίνει να αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα ως στενάχωρα, βλαβερά και απειλητικά.
Το ενδιαφέρον εδώ είναι πως οι σκέψεις και τα συναισθήματα για μία κατάσταση είναι συνήθως πολύ χειρότερα από ότι η πραγματικότητα. Αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε εάν καταγράψετε τα συναισθήματά σας και επιστρέψετε αργότερα και τα ξαναδιαβάσετε. Ίσως συνειδητοποιήσετε ότι αυτό που αισθανθήκατε αρχικά ήταν πολύ χειρότερο από ότι η πραγματικότητα.
Πάντα είναι καλό να θυμόμαστε ότι οι προκλήσεις μπορεί να μας φέρουν σε επαφή με τον αυθεντικό εαυτό μας. Μπορεί ακόμη να μας δώσουν κίνητρο να επικεντρωθούμε σε μία αλλαγή και την ευκαιρία να επεξεργαστούμε νέες ιδέες, εμπειρίες και απόψεις.
Τι να κάνετε όταν το μυαλό σάς υποδεικνύει να αποφύγετε κάτι
Το μυαλό είναι ένα τέλειο εργαλείο που μπορεί να σας βοηθήσει. Όταν σας λέει να αποφύγετε κάτι, αναρωτηθείτε από πού προέρχεται η δυσφορία ή ο φόβος που νιώθετε. Εντοπίστε τις αξίες σας και αναλογιστείτε εάν συγκλίνετε ή αποκλίνετε από αυτές.
Εάν διαπιστώσετε ότι αποκλίνετε από τις αξίες που σημαίνουν πολλά για εσάς, ίσως θα πρέπει να εξετάσετε έναν διαφορετικό τρόπο για να λειτουργήσετε σε μία συγκεκριμένη κατάσταση. Αρχικά το μυαλό σας θα αντισταθεί, γιατί αυτή είναι η φύση του. Όμως σταδιακά και με προσοχή και σεβασμό απέναντι σε εσάς τους ίδιους, θα φέρετε στην επιφάνεια τον πραγματικό σας εαυτό.
Αποδεχτείτε τη δυσφορία ως πράξη αυτό-αγάπης και αυτό-συμπόνοιας
Εάν «αγκαλιάσετε» τα δυσάρεστα συναισθήματά σας κάνετε μία πράξη που δηλώνει αγάπη και συμπόνοια απέναντι στον εαυτό σας. Η αυτό-συμπόνοια προκύπτει όταν παραδεχθείτε και αποδεχθείτε τα συναισθήματά σας. Έτσι ενισχύεται η αυτοεξέλιξή σας και αποκτάτε αυτογνωσία. Επιπλέον, βελτιώνετε τη λειτουργικότητά σας και την γενικότερη ποιότητα ζωής σας. Τελικά, ενισχύετε την αγάπη για τον εαυτό σας καθώς συνειδητοποιείτε και αποδέχεστε ποιοι είστε.
Να θυμάστε, ότι εσείς εξουσιάζετε το μυαλό σας και όχι το αντίθετο. Για τη χρονιά που έρχεται, λοιπόν, κάνετε προτεραιότητά σας το να νιώσετε άνετα με τη δυσφορία σας. Κινηθείτε συνειδητά προς αυτή την κατεύθυνση και επιτρέψτε στον εαυτό σας να αναπτυχθεί και να φτάσει στην καλύτερη εκδοχή του. Ενσωματώστε πλήρως την καλοσύνη, τη σοφία και την ατελείωτη δύναμή σας και παλέψτε για να αποκτήσετε τη ζωή που ονειρεύεστε!
Πηγή: www.psychologytoday.com
Στόχος μας να αποτελεί την πρώτη επιλογή για κάθε αναγνώστη που θέλει να διανύσει το ταξίδι της ζωής του όμορφα και με θετικό τρόπο.
Αν θέλεις κι εσύ να συμμετέχεις στην ομάδα μας, σαν αρθρογράφος ή συνεργάτης, στείλε μας μήνυμα στο [email protected]
