Η ευτυχία δεν είναι κάτι που αναβάλλεις για το μέλλον. Είναι κάτι που σχεδιάζεις για το παρόν. – Jim Rohn
Μερικές φορές νιώθω ότι πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου κυνηγώντας την ευτυχία. Η ευτυχία πάντα έμοιαζε να βρίσκεται ένα βήμα προτού τη φτάσω – κάπου στο μέλλον, όπου μπορούσα να τη δω αλλά όχι να την αγγίξω.
Για παράδειγμα, όταν ήμουν παιδί, θεωρούσα ότι θα ήμουν ευτυχισμένη αν με δεχόντουσαν σε ένα καλό πανεπιστήμιο. Στο πανεπιστήμιο, πίστευα ότι θα ήμουν ευτυχισμένη αν έβρισκα μια καλή δουλειά. Όταν ήμουν σε μια δουλειά, πίστευα ότι θα ήμουν ευτυχισμένη αν έπαιρνα προαγωγή και αύξηση. Και συνέχιζε πάντα με αυτόν τον τρόπο.
Κάθε φορά που πετύχαινα έναν στόχο, νόμιζα ότι η πραγματική ευτυχία βρισκόταν στον επόμενο στόχο.
Δυστυχώς, αυτό επηρέασε και την προσωπική μου ζωή. Σκεφτόμουν «Όταν βρω έναν καταπληκτικό τύπο, θα είμαι ευτυχισμένη. Περίμενε, για να είμαι πραγματικά ευτυχισμένη, θα πρέπει πρώτα να παντρευτούμε. Ωραία είναι να είμαστε παντρεμένοι, αλλά πρέπει να κάνουμε παιδιά για να βρούμε την πραγματική χαρά. Το μωρό μας πρέπει να μεγαλώσει λίγο για να απολαμβάνουμε τον χρόνο μαζί της…» και ούτω καθεξής.
Για περισσότερα από 35 χρόνια, κυνηγούσα την ευτυχία μ’ αυτόν τον τρόπο, χωρίς να συνειδητοποιώ πόσο άσκοπο ήταν αυτό το κυνηγητό.
Και ξαφνικά, πριν από 2 χρόνια περίπου, όλα άλλαξαν.
Ένα βράδυ μιας ημέρας που είχε ξεκινήσει σαν οποιαδήποτε άλλη μέρα, ήμουν στο νοσοκομείο με την τρίχρονη κόρη μου, περιμένοντας έξω από την εντατική όπου βρισκόταν ο σύζυγός μου.
Μετά από μια εβδομάδα στο νοσοκομείο, ο σύζυγός μου βγήκε μια χαρά. Ωστόσο, ο τρόπος που αντιμετωπίζω τη ζωή άλλαξε ριζικά.
Για πρώτη φορά είδα τη ματαιότητα αυτού του κυνηγητού. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι στόχοι είναι σημαντικοί και πρέπει να προσπαθούμε να τους επιτύχουμε. Όμως πλέον τους βλέπω σαν σταθμούς στο ταξίδι της ζωής μας, που δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με την ευτυχία.
Η ευτυχία, τελικά, δεν είναι κάτι που κυνηγάμε. Είναι κάτι που βρίσκεται μέσα μας. Απλώς χρειάζεται να καθαρίσουμε το χάος για να τη βρούμε.
Τα δυο χρόνια που ακολούθησαν ήταν ένα εκπληκτικό ταξίδι απομάκρυνσης του χάους, στην προσπάθεια να βρω την πραγματική ευτυχία μέσα μου. Είναι μια εργασία σε εξέλιξη και αυτά είναι τα πράγματα που προσπάθησα να αποχωριστώ:
1. Αποχωριστείτε την προσπάθεια να ελέγχετε τα πάντα
Το μόνο πράγμα που μπορούμε να ελέγξουμε είναι η δική μας συμπεριφορά και οι δικές μας αντιδράσεις. Όταν το αποδεχτούμε αυτό, μπορούμε να βρούμε την ευτυχία εδώ που είμαστε, άσχετα από την έκβαση που θα έχουν τα πράγματα. Αυτό ήταν ίσως το δυσκολότερο αλλά πιο αναγκαίο μέρος της μεταμόρφωσης για εμένα.
2. Αποχωριστείτε την προσπάθεια να τους ευχαριστείτε όλους
Κάθε φορά που προσπαθούμε να είμαστε κάποιοι, αυτό μας απομακρύνει από τον πραγματικό μας εαυτό, από την ευτυχία μας. Στην αρχή ήταν δύσκολο να σταματήσω να προσπαθώ να ευχαριστήσω τους άλλους. Τελικά συνειδητοποίησα πόσο απελευθερωτικό ήταν να τολμήσω να είμαι ο εαυτός μου!
3. Αποχωριστείτε την έννοια του δικαιώματος
Συχνά έπιανα τον εαυτό μου να ρωτάει «Γιατί εγώ;». Ήταν δύσκολο να το αντικαταστήσω με το «Γιατί όχι;». Ούτως ή άλλως, όλοι έχουμε το μερίδιό μας στη χαρά και στη θλίψη. Γιατί εγώ να είμαι υπεράνω και να αξίζω μόνο χαρά;
4. Αποχωριστείτε την πικρία
Αν δεν βρεθούμε στα θέση του άλλου, δεν ξέρουμε τον λόγο για τη συμπεριφορά τους. Το να κουβαλάμε πικρία απλώς μας πληγώνει και καθυστερεί την αποκατάσταση. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο υπέροχο ήταν να αφήσω μέρος της πικρίας που δεν ήξερα καν ότι κουβαλούσα για χρόνια!
5. Αποχωριστείτε την ενοχή
Από την άλλη μεριά, αν το σφάλμα είναι δικό μας, ήρθε η ώρα να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας και να συμφιλιωθούμε μαζί του. Το να πούμε «Λυπάμαι. Πώς μπορώ να το διορθώσω;» μπορεί να βοηθήσει πολύ στη θεραπευτική διαδικασία.
6. Αποχωριστείτε την υπερηφάνεια
Η απολογία και η συγχώρεση δεν είναι δυνατές χωρίς να αφήσετε την υπερηφάνεια. Επίσης εκεί που υπάρχει υπερηφάνεια, δεν υπάρχει χώρος για αυθεντική σύνδεση. Αφήστε τη να φύγει.
7. Αποχωριστείτε την τελειομανία
Αν είχα ένα σεντ για κάθε ευκαιρία που χαράμισα αναζητώντας την τελειότητα, θα ήμουν πλούσια! Όμως κανείς δεν μπορεί να είναι τέλειος όλη την ώρα. Είμαστε άνθρωποι. Είμαστε ιδιόρρυθμοι. Έχουμε ελαττώματα. Είμαστε όμορφοι όπως είμαστε.
8. Αποχωριστείτε την αρνητικότητα
Σε κάθε κατάσταση έχουμε επιλογή – να δούμε τα καλά και να νιώσουμε ευγνωμοσύνη ή να δούμε τα κακά και να παραπονιόμαστε. Η συνειδητή υιοθέτηση της στάσης ευγνωμοσύνης κυριολεκτικά άλλαξε την πορεία της ζωής μου.
9. Αποχωριστείτε τις μη υγιείς σχέσεις που σας στραγγίζουν
Είμαστε ο μέσος όρος των ανθρώπων με τους οποίους κάνουμε παρέα και αν είναι συχνά αρνητικοί είναι δύσκολο για μας να διατηρήσουμε μια στάση ευγνωμοσύνης. Ήταν δύσκολο να πάρω αποστάσεις από ανθρώπους στη ζωή μου που με «έριχναν», αλλά ήταν αναγκαίο για να προχωρήσω μπροστά.
10. Αποχωριστείτε το φορτωμένο πρόγραμμα.
Κάπου στο δρόμο, πολλοί από εμάς πιστέψαμε ότι όσο πιο απασχολημένοι είμαστε και όσα πιο πολλά επιτύχουμε, τόσο πιο ευτυχισμένοι θα είμαστε. Μετά από 35 χρόνια, συνειδητοποίησα ότι το φορτωμένο πρόγραμμα δεν ισοδυναμεί με την ευτυχία.
11. Αποχωριστείτε την προσκόλληση στα χρήματα
Φυσικά είναι καλό το να έχεις χρήματα, όμως εφόσον οι βασικές μας ανάγκες και οι στοιχειώσεις αποταμιευτικοί μας στόχοι έχουν καλυφθεί, είναι ώρα να αξιολογήσουμε το κόστος του να κερδίζουμε όλο και περισσότερα. Ο αποχωρισμός της ανάγκης από τα χρήματα για τα ίδια τα χρήματα ήταν για μένα μια πολύ δύσκολη αλλά εποικοδομητική εμπειρία.
12. Αποχωριστείτε τον φόβο της αποτυχίας
Όλοι όσοι προσπαθούν κάτι που να αξίζει τον κόπο αποτυγχάνουν σε κάποιο σημείο. Η αποτυχία δεν σημαίνει ότι καταστραφήκαμε. Σημαίνει ότι είμαστε αρκετά γενναίοι που τολμήσαμε. Είναι πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις, όμως το προσπαθώ.
13. Αποχωριστείτε τον φόβο της εγκατάλειψης
Στην ουσία, όλοι αποζητούμε τη σύνδεση. Όταν όμως τη ζωή μας ορίζει ο φόβος της εγκατάλειψης, κάνουμε ιδιαίτερα παράλογες επιλογές. Προσπαθώ να έχω εμπιστοσύνη πως ό,τι είναι να συμβεί θα συμβεί. Και όποια έκβαση και αν έχουν τα πράγματα, θα βγούμε απ’ αυτήν μια χαρά.
14. Αποχωριστείτε τη σύγκριση
Συνήθως βλέπουμε μόνο τα καλύτερα στιγμιότυπα από τις ζωές των άλλων. Συγκρίνοντάς τα με τα δικά μου στιγμιότυπα, το μόνο που κατάφερνα ήταν να γίνομαι δυστυχισμένη. Ήρθε η ώρα για αλλαγή.
15. Αποχωριστείτε τις προσδοκίες
Τελικά, ο πυρήνας όλων των θεμάτων που αντιμετώπιζα ήταν ότι περίμενα τα πράγματα να είναι κάπως. Προσδοκούσα πώς έπρεπε να συμπεριφέρεται μια καλή σύζυγος ή μια καλή φίλη. Προσδοκούσα από την κόρη μου να συμπεριφέρεται με συγκεκριμένο τρόπο. Προσδοκούσα την έκβαση των καταστάσεων. Φανταστείτε ότι είχα προσδοκίες ακόμα και για το τι είναι η ευτυχία! Όταν αποχωρίστηκα τις προσδοκίες, όλα τα υπόλοιπα άρχισαν να μπαίνουν στη θέση τους.
16. Αποχωριστείτε το χθες και το σήμερα
Τελικά, πώς μπορούμε να βρούμε την πραγματική ευτυχία αν είμαστε φορτωμένοι με τις αποσκευές του παρελθόντος ή το φόβο για το μέλλον; Μόλις έμαθα να αποχωρίζομαι κάποια από τα παραπάνω, άρχισα εκούσια να εστιάζω στο σήμερα και στο τώρα. Ξαφνικά, μουσική και ομορφιά άρχισαν να αναβλύζουν από όσα πριν έμοιαζαν πεζά. Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να βρείτε την πραγματική ευτυχία;
Το να αποχωριστούμε κάτι που είναι ριζωμένο στο νου μας για χρόνια είναι δύσκολο. Από την εμπειρία μου, ακόμα και όταν καταφέρνω να αποχωριστώ κάτι για ένα διάστημα, στο μέλλον επανέρχεται.
Σε τελική ανάλυση, το ταξίδι είναι που έχει σημασία, έτσι δεν είναι;
Λοιπόν, εσείς τι θα αποχωριστείτε σήμερα;
Πηγή: Tiny Buddha