«Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου!» | Άνθρωποι καθρέφτες και ο μηχανισμός της προβολής

1
2354

«Είναι ο χειρότερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει! Είμαι έξαλλος μαζί του! Δεν θέλω να τον ακούω, να τον βλέπω και θέλω να τον ξεχάσω για πάντα!»

 

Περνάει λίγος καιρός και ο ίδιος θυμός σε οδηγεί στην ίδια αντίδραση.

«Γιατί μια ζωή προσελκύω ανθρώπους που μου φέρονται με αυτόν τον τρόπο; Τι τους έχω κάνει; Γιατί ξανά και ξανά επαναλαμβάνονται όλα; Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν… Οι συμπεριφορές παραμένουν οι ίδιες…».

Το παράπονο και ο θυμός μεγαλώνουν όταν συνειδητοποιείς ότι ο ίδιος άνθρωπος φέρεται άσχημα σε σένα ενώ στους υπόλοιπους με ευγένεια και κατανόηση.

Η απάντηση στις πολλές ερωτήσεις σου είναι μια: δεν έχει να κάνει με το άτομο που έχεις απέναντί σου, αλλά με τον εαυτό σου.

Θυμάσαι το «Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου» από τα παιδικά παραμύθια; Σήμερα θα μιλήσουμε γι’ αυτό.

Ο Καναδός ψυχίατρος Έρικ Μπερν υποστήριζε ότι κάθε  άνθρωπος πάσχει από μια πάθηση που λέγεται ΠΡΟΒΟΛΗ.

Η αιτία της προβολής εντοπίζεται στις εξαιρετικές δυνατότητες του ανθρώπου που απορρέουν από τον υποσυνείδητο φόβο του.

Οι εξαιρετικές δυνατότητες: είμαστε ικανοί να «φορτώνουμε» στους άλλους τα χαρακτηριστικά και τις πράξεις που αντιστοιχούν σε εμάς.

Ο υποσυνείδητος φόβος: όλα αυτά γίνονται επειδή δεν αναγνωρίζουμε και δεν παραδεχόμαστε τις δικές μας ατέλειες. Φοβόμαστε να κοιτάξουμε την αλήθεια στα μάτια. Κάποιες πτυχές του χαρακτήρα μας είναι ταμπού για τον ίδιο μας τον εαυτό.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, μας «διασώζει» ο μηχανισμός της προβολής.

Ας δούμε πως δουλεύει ο μηχανισμός της προβολής ή το φαινόμενο του καθρέφτη στην καθημερινή μας ζωή.

Βασικός κανόνας:

Αδυνατούμε να δούμε στους άλλους αυτά που δεν έχουμε μέσα μας.

Όταν βλέπουμε κάποιον άλλο θυμωμένο,  το αναγνωρίζουμε επειδή κι εμείς οι ίδιοι έχουμε τον θυμό μέσα μας. Αν βλέπουμε την λύπη, αυτό καθρεφτίζει πως η λύπη έχει χώρο στην ψυχή μας.

Κάποιες φορές το αγνοούμε και κάποιες άλλες το αρνούμαστε, φωνάζοντας δυνατά πως δεν είναι δικός μας ο θυμός ή η λύπη!

Ο μηχανισμός της προβολής είναι στην ουσία ο φόβος μας να παραδεχθούμε πως μπορούμε να είμαστε τόσο «απαίσιοι», όπως ο άνθρωπος απέναντι μας, στον οποίο κουνάμε το δάκτυλο και τον κατηγορούμε.

Ας συνεχίσουμε με παράδειγμα το συναίσθημα του θυμού.

Ο θυμός έχει συσσωρευτεί μέσα μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια, επειδή θέλαμε να είμαστε αποδεκτοί, αρεστοί και επιθυμητοί.

Ο θυμός έχει λάβει πολύ μεγάλες διαστάσεις μέσα μας και πλέον δεν χωράει. Τότε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τον προβάλουμε στον απέναντι, ακριβώς στον ίδιο βαθμό που τον νιώθουμε και εμείς! Αν εμείς νιώθουμε θυμωμένοι 10 /10, τότε θα αντιληφθούμε τον απέναντι θυμωμένο 10/10.

Ευθύς Καθρέφτης

Θα με ρωτήσετε: «Ισχύει πάντα ότι ο θυμός του άλλου καθρεφτίζει τον δικό μου θυμό;»

Η απάντηση είναι πολύ απλή: «Η μόνη ένδειξη ενεργοποίησης του μηχανισμού της προβολής είναι ο δικός σου θυμός. Αν εσύ παραμένεις ήρεμος και ακέραιος, τότε ο θυμός είναι αποκλειστικά του ατόμου με το οποίο αλληλεπιδράς!»

Αν το άτομο, με το οποίο ερχόμαστε σε επαφή, μας κάνει να νιώθουμε ενοχές και μας δημιουργεί θυμό, τότε οι ενοχές προϋπήρχαν μέσα μας.

Εμείς κουβαλάμε αθεράπευτη ενοχή και θυμώνουμε με τον άλλον που, στην ουσία, καθρεφτίζει, με πολύ αγάπη, ένα δικό μας κομμάτι. Στην προκειμένη περίπτωση, καθρεφτίζει την ενοχή που ζητάει να θεραπευτεί.

Αυτή η προβολή ορίζεται ως «Ευθύς Καθρέπτης»: ό,τι βλέπουμε στον άλλον, είναι και δικό μας.

Παραμορφωμένος Καθρέφτης

Στον παραμορφωμένο καθρέφτη, είναι πιο δύσκολο να αναγνωρίσουμε την αντανάκλασή μας, επειδή είναι ανάποδη.

Για παράδειγμα: ας πάρουμε έναν άνθρωπο που είναι πολύ γενναιόδωρος και συσχετίζεται με ένα άτομο το οποίο αποκαλεί τσιγκούνη.

Λέει ο πρώτος: «Πώς γίνεται να έχω βάλει στην ζωή μου κάποιον που να μετράει το κάθε ευρώ;»

Στον γενναιόδωρο άνθρωπο, σίγουρα θα υπάρχει κάποιο πεδίο της ζωής του στο  οποίο θα είναι τσιγκούνης: τα συναισθήματα, ο χρόνος, ο χώρος ή ακόμα να τσιγκουνεύεται να ξοδέψει τα χρήματα σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα, π.χ. τα ταξίδια ή τους συγγενείς του.

Ο τσιγκούνης, αντιθέτως, θα είναι σπάταλος σε κάποιο άλλο τομέα. Για παράδειγμα, θα ξοδεύει πολύ χρόνο μπροστά στην τηλεόραση ή στα ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Αυτόν τον καθρέφτη δύσκολα τον παραδεχόμαστε.

Τα καλά νέα είναι πως, εφόσον ο άλλος είναι ο καθρέφτης μας, όταν βλέπουμε στον απέναντι τα καλά του στοιχεία, τότε και αυτά είναι δικά μας.

Αυτό που χρειάζεται είναι να εστιάζουμε στα καλά στοιχεία του κάθε ανθρώπου και όταν βλέπουμε κάτι αρνητικό, να συνειδητοποιούμε πως μας δίνεται εκείνη την ώρα η ευκαιρία να θεραπεύσουμε ένα δικό μας αδούλευτο κομμάτι της ψυχής.

 

=

 

Newsletter εγγραφή

 

Ζέτα Νικολαιτσουκ
Πρόσφατα άρθρα του συντάκτη Ζέτα Νικολαιτσουκ (όλα τα άρθρα)

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

1 σχόλιο

Σχολιάστε

No apps configured. Please contact your administrator.
Αφήστε το σχόλιό σας !
Γράψτε το όνομά σας