Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε «εκείνο το άτομο» που απλά δεν θα μας δώσει καμία ευκαιρία. Στο γραφείο, τη γειτονιά, στις οικογενειακές συναθροίσεις, τα άτομα αυτά αποφεύγουν την αλληλεπίδραση. Κάθε φορά που προσπαθούμε να ξεκινήσουμε μία συζήτηση, φαίνεται πως πέφτουμε πάνω σε έναν τοίχο. Υπάρχει τρόπος να σπάσει ο πάγος;
Όσο δελεαστικό και αν μοιάζει το να τα παρατήσουμε, εάν είναι σημαντικό να χτίσουμε σχέσεις με ένα συναισθηματικά απόμακρο άτομο, είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο, είναι εφικτό. Η επιστήμη μας δείχνει τον τρόπο.
Το δέσιμο χτίζει σχέσεις
Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά όταν η φιλική συμπεριφορά μας βρίσκει απέναντί της αδιαφορία ή απόρριψη, το πρόβλημα δεν είναι δικό μας αλλά του άλλου. Όμως, ακόμη και οι πιο ανεξάρτητοι και αυτάρκεις άνθρωποι μπορούν να μεταμορφωθούν από επιφυλακτικοί σε δεκτικοί. Το μυστικό είναι η αλληλεπίδραση μαζί τους να ικανοποιεί τις ψυχολογικές ανάγκες τους. Και επειδή το κίνητρο είναι σημαντικό, η αυθεντικότητα μπορεί να σας κάνει προσιτούς και ελκυστικούς.
Ο Zachary G. Baker μελέτησε το ρόλο του δεσίματος στην ικανοποίηση βασικών ψυχολογικών αναγκών. Στην έρευνά του βρήκε ότι το δέσιμο έχει συνδεθεί θετικά με την ικανοποίηση ορισμένων τύπων αναγκών. Ήταν πιθανότερο οι ανάγκες αυτές να σχετίζονται με την αυτονομία, την απόδοση και την ικανότητα του σχετίζεσθαι.
Ο Baker εξηγεί ότι το δέσιμο έχει τρία πρωτεύοντα συστατικά:
1) θετική επίδραση, 2) αμοιβαία προσοχή και 3) το επίπεδο συντονισμού μεταξύ των ατόμων που αλληλοεπιδρούν. Οι επιστήμονες περιγράφουν και τα τρία ως παρόμοια με τη θετική απόδοση -όπως η αμοιβαία φροντίδα, τα κοινά θετικά συναισθήματα και ο συγχρονισμός βιοσυμπεριφοράς. Ακόμη, επισημαίνουν ότι η συνειδητή θετικότητα σχετίζεται με θετικά συναισθήματα και την ψυχική υγεία ενώ συνδέεται με λιγότερες ασθένειες, καταθλιπτικά συμπτώματα και μοναξιά.
Διαβάστε ακομη: Πώς να ακούσετε – πραγματικά να ακούσετε – κάποιον με τον οποίο διαφωνείτε
Δέσιμο με γνωστούς
Με ποιους ανθρώπους μπορούμε να έρθουμε κοντά; Ευτυχώς η εγγύτητα δεν είναι προαπαιτούμενο του δεσίματος. Ο Baker σημειώνει ότι μπορεί να επιτευχθεί με ανθρώπους με τους οποίους δεν είμαστε κοντά. Αυτό υπονοεί ότι μπορεί να πετύχουμε εξίσου το δέσιμο με έναν απόμακρο συνάδελφο και με ένα μέλος της οικογένειας.
Σύμφωνα με τον Baker, συνηθίζουμε να αλληλεπιδρούμε με ανθρώπους με τους οποίους δεν είμαστε κοντά, γιατί οι πιο χαλαρές σχέσεις είναι λιγότερο ψυχοφθόρες σε όρους δημιουργίας και συντήρησης. Παρ’ όλα αυτά, τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η σχέση μεταξύ του δεσίματος και των ψυχολογικών αναγκών προκύπτει με την πάροδο του χρόνου και την αντίληψη της σχέσης μεταξύ ατόμων. Το γεγονός ότι αυτοί οι συσχετισμοί δεν διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο της σχέσης ή το επίπεδο οικειότητας υποδηλώνει ότι όλες οι σχέσεις είναι δυνητικά σημαντικοί τρόποι για την ικανοποίηση ψυχολογικών και συναισθηματικών αναγκών.
Πώς όμως μπορούμε να χτίσουμε δέσιμο τόσο με προσιτά όσο και με απρόσιτα άτομα;
Στην ίδια σελίδα
Το να κερδίσουμε τους άλλους χρειάζεται κάτι περισσότερο από λόγια. Οι Namkje Koudenburg et al, μελέτησαν τις επιπτώσεις της συζήτησης στην δημιουργία και τη ρύθμιση κοινωνικών δομών. Μεταξύ άλλων ευρημάτων ήταν η παρατήρηση ότι η αίσθηση της «κοινής πραγματικότητας» δημιουργείται όχι μόνο από την ανταλλαγή πληροφοριών, αλλά από την υποκειμενική αντίληψη της εμπειρίας μιας ομαλής, ρέουσας συνομιλίας. Περιγράφουν τους συνομιλητές ως στο ίδιο «μήκος κύματος» που βιώνουν κοινή πραγματικότητα λόγω της σπλαχνικής αίσθησης που παράγεται από τη συνομιλία.
Ένα παράδειγμα που δίνεται είναι αυτό μιας βίντεο κλήσης από μεγάλη απόσταση, με όλα τα εμπόδια και τις καθυστερήσεις στη διαμόρφωση χημείας.
Ένας υποψήφιος για εργασία στο εξωτερικό με εξαιρετικό βιογραφικό, φιλική προσωπικότητα και αποδεκτές απαντήσεις σε ερωτήσεις που σχετίζονται με την εργασία μπορεί, ωστόσο, να παρουσιαστεί ως μη κατάλληλος λόγω του ότι δεν συνέβη το «κλικ» με τον συνετευξιάζων. Σημειώνουν ότι αυτό μπορεί να οφείλεται σε μια αντιληπτή έλλειψη ενθουσιασμού, στο να φαίνεται κανείς απόμακρος ή παράξενος ή στο να αποτύχει να ανταποκριθεί σωστά στο χιούμορ του συνεντευξιάζοντος. Είτε το αναγνωρίζουμε είτε όχι, αυτός ο τύπος έλλειψης ροής συνομιλίας μπορεί ασυνείδητα να δημιουργήσει ένα διαπροσωπικό εμπόδιο.
Όπως όλα δείχνουν, η προσέγγιση κάποιου που είναι απρόσιτος απαιτεί σχεδιασμό και προετοιμασία, καθώς και γνήσιο σεβασμό. Όμως, αν είναι σημαντικό να συνδεθείτε, υπάρχουν τρόποι δημιουργίας χημείας μέσω της επαφής και της συζήτησης.
Της Wendy L. Patrick
Πηγή: www.psychologytoday.com
Στόχος μας να αποτελεί την πρώτη επιλογή για κάθε αναγνώστη που θέλει να διανύσει το ταξίδι της ζωής του όμορφα και με θετικό τρόπο.
Αν θέλεις κι εσύ να συμμετέχεις στην ομάδα μας, σαν αρθρογράφος ή συνεργάτης, στείλε μας μήνυμα στο [email protected]
