Δήμητρα Τζιόβα | Αν εστιάζουμε στο επιθυμητό, τότε αυτό και θα ζούμε!

Η Δήμητρα Τζιόβα προέρχεται από τον χώρο των Θετικών Επιστημών. Διέπρεψε, απέσπασε βραβεία και πρωτιές. Βρέθηκε στην Ν. Υόρκη με πλήρη τιμητική υποτροφία, για να κάνει τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο Mt. Sinai Medical Center, στην Βιοϊατρική επιστήμη. Παράλληλα οι προσωπικές της ευαισθησίες και το ταλέντο της, την οδήγησαν και στον χώρο της υποκριτικής και του σεναρίου. Και εκεί η καριέρα της διαγράφηκε με μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο τελικά, την κέρδισε το μεγάλο πάθος της ζωής της: η Πνευματική Αυτογνωσία μέσω της Κβαντομηχανικής και γενικότερα της Επιστήμης. Σήμερα έχοντας σαν βάση της το Λος Άντζελες, ταξιδεύει και διδάσκει ανά τον κόσμο, τη μέθοδο της: 5D Miracles.

Το να συζητάς με την Δήμητρα είναι σαν να παίρνεις μέρος σε μια απόσταξη. Καλά μετρημένα υλικά, γνώση, επιστημονικότητα, έμπνευση, πάθος και πολλή αγάπη. Το αποτέλεσμα είναι ένα καθαρό, διαυγές ελιξίριο στο οποίο η Δήμητρα απλόχερα σε κάνει κοινωνό.

“Όταν βιώνεις κάτι έστω και για κάποια δευτερόλεπτα αυτό σημαίνει εξ’ ορισμού ότι είναι αληθινό” λέει η ίδια. Στην συνέντευξή μας μέσω skype ένιωσα πως δονείται από την ίδια ενέργεια της μεθόδου της, 5D Miracles. Είναι συντονισμένη και λάμπει πραγματικά, τόσο η ίδια όσο και το περιεχόμενο της σκέψης της. “Τα πράγματα είναι εύκολα και είναι ήδη εκεί. Το θέμα είναι, επιθυμείς να τα ζήσεις;” Η 5D Miracles είναι μια προσέγγιση στο πως μπορούμε να έχουμε την ζωή που επιθυμούμε χωρίς κανέναν περιορισμό. Η μέθοδος της είναι καθολικά ριζοσπαστική και παγκοσμίως σπάνια και διαμέσου ομιλιών, σεμιναρίων (ζωντανών και on-line), προσωπικών συνεδριών και retreats την διδάσκει σε όλο τον κόσμο. Σύντομα την περιμένουμε και πάλι στην Ελλάδα.

Δήμητρα αλήθεια πιστεύεις ότι το σύμπαν νοιάζεται για μας;

Μμμμ…πολύ ωραία ερώτηση, η άμεση απάντηση είναι ναι! Αλλά για να εμβαθύνουμε λίγο, θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν δίνουμε ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά στο σύμπαν. Έχει συναισθήματα και προσωπικότητα; Όχι, το σύμπαν είναι απλά ένας καθρέφτης, άρα καθρεφτίζει διαρκώς αυτό που νιώθουμε μέσα μας. Η παραμικρή αλλαγή συχνότητας, λόγω αυτού που νιώθουμε ή σκεπτόμαστε αντανακλάται αμέσως και εκεί. Άρα με αυτήν την έννοια, νοιάζεται πολύ το τι σκεφτόμαστε και τι νιώθουμε και μας το καθρεφτίζει συνεχώς και ασταμάτητα! Όταν κάποιος μάθει να παρατηρεί τα πάντα γύρω του και καταλάβει ότι δεν είναι τίποτα τυχαίο, θα δει ότι υπάρχει και απίστευτο χιούμορ στο καθρέφτισμα του σύμπαντος.

Αυτό είναι τέλειο! Άρα πρέπει να ασκηθούμε στην παρατήρηση…

Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε σε αυτήν την ζωή! Είναι κάτι σαν σλόγκαν, η πρώτη φράση που λέω σε όλους: Λέω, “η ζωή δεν συμβαίνει σε μας, εμείς συμβαίνουμε στην ζωή!”. Γιατί ανάλογα με το τι εμείς σκεφτόμαστε, τι εμείς φοβόμαστε, τι εμείς αναπολούμε, τι εμείς επιθυμούμε, και όποιο άλλο ρήμα θέλεις να βάλεις, η ζωή αντιδρά σε αυτό…

Ενώ μας είχανε μάθει, γονείς, σχολείο, κοινωνία, ότι η ζωή είναι τυχαία και ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε αυτό που μας συμβαίνει, αφότου μας έχει συμβεί, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εστιάζανε δηλαδή στο να μας βοηθήσουν να αντιδρούμε στην ζωή. Ωραίο, αν ήταν αλήθεια! Ότι η ζωή είναι τυχαία, δηλαδή. Τότε ναι, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να γίνεις πιο σοφός/σοφή, πιο δυνατός/δυνατή, για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις αυτό το τυχαίο της ζωής. Αλλά δεν είναι έτσι!

Πως λες πως είναι λοιπόν;

Κοίταξε, εγώ είχα από μικρή ένα μεγάλο θέμα με την δικαιοσύνη και την αδικία. Δεν μου άρεσε να υπάρχει αδικία. Όχι τόσο όσο αφορούσε εμένα, αλλά τους άλλους. Η ιδέα ότι η ζωή μπορεί να είναι τυχαία και για κάποιον καλύτερη, ενώ για κάποιον άλλο όχι, μου πατούσε ευαίσθητες χορδές. Σκεφτόμουν ότι αν είναι έτσι, δεν είναι και πολύ αγαπησιάρικο αυτό το σύμπαν, αυτή η ζωή, αυτός ο Θεός. Όταν λοιπόν αποκωδικοποίησα το πως λειτουργεί το σύμπαν, κατάλαβα ότι είναι αντιθέτως απίστευτα δίκαιο και αγαπησιάρικο, αφού απλά καθρεφτίζει το τι εσύ σκέφτεσαι και νιώθεις, και αν δεν σου αρέσει, έχεις την ευκαιρία να το αλλάξεις!

Άρα μιλάς για μια άλλη διαπαιδαγώγηση σε σχέση με αυτό που πιστεύουμε πως είναι η ζωή; Αυτή η διαπαιδαγώγηση μπορεί να ξεκινήσει από νωρίς; Μπορεί κάποιος να την περάσει στο παιδί του;

Ναι, αλλά έχω την απόλυτη πεποίθηση ότι δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε τόσο πολύ για τα παιδιά μας. Η κουβέντα χρειάζεται να επιστρέφει πίσω στον κάθε ένα από μας. Eίτε είμαστε μαμά, μπαμπάς, αδερφός, φίλος, ποτέ δεν χρειάζεται να αγχωθούμε για το τι κάνει το άλλο άτομο, μιάς και όλοι έχουν απειρότητα. Tο ίδιο φυσικά και τα παιδιά μας τα οποία μας καθρεφτίζουν τι εμείς σκεφτόμαστε για αυτά. Το σύμπαν καθρεφτίζεται και με ανθρώπινες σχέσεις. Το τι εγώ βιώνω σε σχέση με το παιδί μου, τον γονιό μου ή τον φίλο μου, έχει να κάνει με το τι εγώ εκπέμπω/προσμένω για αυτούς και την σχέση μας. Δεν χρειάζεται λοιπόν να προσπαθήσω να αλλάξω ή να βοηθήσω κάποιον άλλον. Χρειάζεται να στραφώ πάλι πίσω σε μένα. Να δω εγώ τι εκπέμπω, τι μου δείχνει αυτή η κατάσταση, τι μου καθρεφτίζει.

Θέλω λοιπόν να απενοχοποιήσω όλους τους γονείς σε σχέση με το τι κάνουν ή δεν κάνουν στο παιδί τους. Το παιδί είναι ένας καθρέφτης. Δεν μπορείς ποτέ να κάνεις τίποτα σε κάποιον άλλον. Αλλά μπορείς να “επισκέπτεσαι”/συντονίζεσαι με εκδοχές του άλλου που σου καθρεφτίζουν, αυτό που εσύ πιστεύεις για αυτούς και την σχέση σας, είτε σου αρέσει, είτε όχι.

Να διευκρινίσω λοιπόν: αυτό που λες είναι πως όλα ξεκινούν από εμάς;

Ξεκινούν, είναι ενδιάμεσα και καταλήγουν! Είναι ένας κύκλος δηλαδή με εμάς πάντα στο κέντρο. Είναι σημαντικό το θέμα του Παρατηρητή. Ποιός είναι ο Παρατηρητής, δηλαδή!

Ποιός είναι λοιπόν ο παρατηρητής;

Αυτός που κάνει το ερώτημα!

Δήμητρα, μπορείς να επιχειρήσεις μια σύντομη περιγραφή της μεθόδου 5D Miracles;

Παρόλο που την ονομάζουμε μέθοδο, στην ουσία δεν είναι απλά μια μέθοδος. Την ονομάζουμε έτσι προκειμένου να την επικοινωνήσουμε πιο εύκολα αρχικά. Όμως, η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για έναν τελείως διαφορετικό τρόπο αντίληψης της ζωής. Δεν είναι μια τεχνική, είναι μια γνώση που μπαίνει πολύ βαθιά και αλλάζει όλη την οπτική γωνία σε σχέση με αυτό που νομίζαμε ότι είναι ζωή και η “πραγματικότητα” μας.

Να εξηγήσω: Η ανθρώπινη εμπειρία είναι απλά η τετραδιάστατη “πραγματικότητα”. Αντιλαμβανόμαστε δηλαδή την ζωή μας μέσα σε ένα Χώρο τριών διαστάσεων (μήκος-ύψος-πλάτος) και με το πέρασμα του Χρόνου, την τέταρτη διάσταση. Αλλά η τετραδιάστατη πραγματικότητα δεν είναι όλη η Πραγματικότητα, είναι ένα μόνο μέρος της! Υπάρχουν τουλάχιστον άλλες 7 Διαστάσεις. Ο Χρόνος δεν είναι γραμμικός, στις πάνω διαστάσεις: Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον συνυπάρχουν! Μέσω αυτής της γνώσης, η 5D Miracles, αλλάζει τελείως το τι πιστεύει ο καθένας μας ότι είναι δυνατόν να γίνει στην ζωή του, του ανοίγει δηλαδή την πόρτα σε “θαύματα”, σε ότι θεωρούσε απίστευτο ή πολύ δύσκολο να γίνει πριν, ειδικά όταν μάθει ότι έχει άπειρα ήδη υπάρχοντα φρέιμ ύπαρξης στις 11 Διαστάσεις.

Δηλαδή υπάρχει κάτι που δεν αντιλαμβανόμαστε;

Είναι σαν να λέμε ότι σε ένα τεράστιο χώρο υπάρχουν κουρτίνες που τον κόβουν σε κομμάτια. Εμείς μπαίνουμε μέσα και θεωρούμε την κάθε κουρτίνα τοίχο. Δεν βλέπουμε τον υπόλοιπο χώρο. Αλλά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και οι χώροι πίσω από τις κουρτίνες. Αυτό είναι να βιώνεις ένα μέρος της “πραγματικότητας”. Το ότι βιώνουμε εμείς τον Χρόνο από το παρελθόν, προς στο παρόν και προς το μέλλον, είναι μόνο ένα κομμάτι της πραγματικότητας. Υπάρχει ένα μέρος δικό μας που βιώνει την ζωή με όλα ήδη να υπάρχουν. Αφού όλα ήδη υπάρχουν και όλα υπάρχουν στο Τώρα, τότε το τι ζούμε κάθε στιγμή έχει να κάνει με το ποιά, κάθε φορά, κουρτίνα ανοίγουμε. Άρα, να γιατί η ζωή δεν είναι τυχαία!

Ξαναγυρίζουμε λοιπόν στην ιδέα του Παρατηρητή.

Ναι ακριβώς. Καταλαβαίνουμε ότι η πραγματικότητα έχει πολλές οπτικές γωνίες και ανάλογα με το ποιός παρατηρεί το ίδιο γεγονός, αλλάζει και η εμπειρία αυτού.

Πώς γίνεται αυτό με τα φρέιμ, πρακτικά;

Θα προσπαθήσω να περιγράψω κάτι οπτικό με λόγια, και ζητώ και την δική σου βοήθεια ώστε να το αποτυπώσουμε με τον καλύτερο τρόπο…

Ας πούμε λοιπόν ότι εγώ κινώ το χέρι μου από αριστερά προς τα δεξιά. Κάποιος λοιπόν θα έλεγε πολύ απλά, ότι η Δήμητρα -ένα σώμα- μετακινεί το χέρι της. Εγώ λέω όχι! Σύμφωνα με αυτά που εγώ ξέρω, δεν είναι ένα χέρι που μετακινήθηκε από το σημείο Α στο σημείο Β. Αντίθετα, είναι ακίνητα ήδη υπάρχοντα, τρισδιάστατα καρέ του χεριού, όπως τα καρέ στο σινεμά, και η συνειδητότητά μου μεταπηδά από το ένα στο άλλο με τέτοια ταχύτητα που δίνει σε μένα την ψευδαίσθηση της κίνησης. Δεν κινείται το σώμα, αλλά η συνειδητότητα μας!

Άρα είμαστε άπειρα σώματα…

Φυσικά! Αυτό που μεταπηδά είναι η συνειδητότητά μας. Αυτή μετακινείται, όχι το σώμα. Αν προσθέσουμε την ιδέα ότι όλα ήδη υπάρχουν, όλες οι πιθανότητες, τότε μπορούμε να επιλέγουμε που θα μεταπηδήσουμε, συνειδητά. Μπορεί για παράδειγμα, κάποιος να μεταβεί από μια κατάσταση ασθένειας σε μια άλλη κατάσταση όπου είναι υγιής, μέσα σε μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου.

Μπορεί κάποιος να το κάνει αυτό; Να ελέγξει την συνειδητότητά του;

Ναι. Το κάνουμε ήδη και μάλιστα ασταμάτητα! Απλά μεταπηδούμε σε παραπλήσιες συχνότητες, ανάλογα με το τι πιστεύουμε, τις περισσότερες φορές ασυνείδητα. Αν εκπέμπω στην συχνότητα: είμαι θύμα ή αδύναμος γιατί έτσι μου έμαθαν ή αυτές τις εμπειρίες είχα, θα είμαι συντονισμένος, θα καθρεφτίζω, αυτή την συνθήκη. Αλλάζοντας το τι σκεφτόμαστε και τι νιώθουμε, αλλάζουμε και συχνότητα. Είναι σαν τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Υπάρχουν και εμείς συντονίζουμε τον δέκτη μας στο στυλ τραγουδιών που επιθυμούμε να ακούσουμε. Οι υπόλοιποι σταθμοί δεν χάθηκαν, εξακολουθούν να είναι εκεί. Μένει να τους επιλέξουμε.

Το να συντονιστώ με την συχνότητα που ήδη υπάρχει, ότι είμαι τυχερός ή υγιής, είναι μια επιλογή. Άρα τον συντονισμό δεν χρειάζεται να τον μάθουμε, είναι κάτι που ήδη κάνουμε. Απλώς, πρέπει να το κάνουμε από την πλευρά του συνειδητού Παρατηρητή. Όχι δηλαδή σαν αντίδραση στο τί μας συμβαίνει ήδη, αλλά πρώτα εμείς να σκεφτόμαστε και νιώθουμε, και άρα να συμβαίνουνε έπειτα στην ζωή!

Ελέγχουμε επομένως το νού και έτσι καθοδηγούμε και τις εξελίξεις στην ζωή μας;

Ναι! Αρχίστε να παίζετε με αυτή την ιδέα και παρατηρήστε τί θα συμβεί.

Τι γίνεται όμως με τις δύσκολες ανθρώπινες στιγμές που εμπεριέχουν πόνο ή ακόμη και τον θάνατο;

Τα πράγματα τα χρωματίζουμε εμείς ανάλογα με τις πεποιθήσεις, τις ιδέες που θεωρούμε ορθές και αληθινές. Ο θάνατος από μόνος του, δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο νόημα, εμείς τον χρωματίζουμε, πχ. ως απώλεια, ως το τέλος, κλπ. Ανάλογα με το ποιός είναι ο Παρατηρητής και τι του επιβεβαιώνει ένα τέτοιο γεγονός, αυτό και θα του καθρεπτιστεί.

Υπάρχει περίπτωση να μπορούμε να δούμε την έννοια του πόνου διαφορετικά δηλαδή;

O πόνος για μένα δεν έρχεται ποτέ από τα εξωτερικά συμβάντα. Είναι η ερμηνεία που δίνουμε εμείς στις καταστάσεις που ζούμε, στα εξωτερικά ερεθίσματα, στις εμπειρίες μας με τους ανθρώπους. Με αυτή την έννοια ο πόνος δεν είναι απαραίτητος. Δεν υφίσταται ως απαραίτητος στο σύμπαν. Μπορείς εσύ να τον ζήσεις αν ένα γεγονός το ερμηνεύσεις κάπως, αλλά και να μην τον ζήσεις αν το ερμηνεύσεις κάπως αλλιώς. Το σύστημα δεν λέει: “πρέπει να πονέσεις για να μάθεις ή πρέπει να πονέσεις για να εξελιχθείς”.

Aυτό ακούγεται και απελευθερωτικό αλλά και απενοχοποιητικό!

Χαίρομαι! Πιστεύω ότι παίζουμε ασταμάτητα με στόχο να δούμε στον καθρέφτη όλους μας τους φόβους και να καταλάβουμε ότι ο φόβος είναι η ψευδαίσθηση της έλλειψης αγάπης. Η αλήθεια είναι ότι αν έρθουμε αντιμέτωποι με την ψευδαίσθηση του φόβου, αποφασίσουμε αν μας αρέσει ή όχι και την αφήσουμε στην άκρη, θα διαπιστώσουμε ότι πάντα ήμασταν μέσα σε ένα τεράστιο δωμάτιο γεμάτο με αγάπη.

Έχει νόημα να αναγνωρίσουμε λοιπόν το ωφέλιμο για μας και να αντιληφθούμε πόσο ωφέλιμο είναι το ωφέλιμο, αν μου επιτρέπεις το λογοπαίγνιο; Δηλαδή τι είναι χρήσιμο, τι μας διευκολύνει;

Ωραία λέξη το ωφέλιμο, μ’ αρέσει πάρα πολύ. Και πάλι όλα ξαναγυρίζουν στο πολύ σημαντικό κομμάτι, στον Παρατηρητή. Ωφέλιμο είναι κάτι με βάση αυτόν που το ερμηνεύει. Αυτό είναι καίριο και νομίζω ότι δεν το έχω ξανά πει τόσο ξεκάθαρα και θα ήθελα να το ξεδιπλώσω λίγο ακόμη.

Είναι πάρα πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεν είναι η ζωή μια πορεία στιγμών στην οποία καλούμαστε απλώς να επιβιώσουμε ή να πετύχουμε κάτι. Είναι σειρά στιγμών στην οποία καθρεφτίζεται συνεχώς τι εμείς θεωρούμε εφικτό και τι όχι. Άρα η δική μας δουλειά είναι να δούμε αν σε αυτά που δεν θεωρούμε ωφέλιμα μπορούμε να μην εστιάζουμε και καθόλου. Γιατί αν έχω δίκιο με τα παράλληλα frames και την μεταπήδηση της συνειδητότητας, αν δεν εστιάζω στο μη-ωφέλιμο, στο μη-επιθυμητό, τότε δεν θα το ξαναζήσω! Δεν πάω απλώς δηλαδή να λύσω κάτι μη-ωφέλιμο, κοίτα πόσο πιο δραστική ιδέα έρχεται… Αποσύροντας την προσοχή μου, την παρατήρησή μου, την συνειδητότητά μου από αυτό που δεν είναι ωφέλιμο, αποσύρω το ενδεχόμενο της εμπειρίας του! Και αυτό μπορεί να είναι σχέσεις, καταστάσεις, ασθένειες, στοιχεία του χαρακτήρα, τα πάντα κυριολεκτικά.

Αποσύρω λοιπόν την προσοχή μου από τα μη-ωφέλιμα και την εστιάζω στα ωφέλιμα όπως εγώ τα κρίνω.

Δήμητρα μιλάς για το “εγώ συμβαίνω στην ζωή” και μπορεί κάποιος να το μεταφράσει σαν μια παραίνεση για δυναμισμό, ότι πρέπει να κάνω πράγματα, να πάρω την ζωή στα χέρια μου, να είμαι υπεύθυνος. Ωραίο, αλλά όλο αυτό φαίνεται να εμπεριέχει και κόπο. Είναι αναγκαίο;

Όχι καθόλου αναγκαίο! Ας ορίσουμε καταρχήν τι σημαίνει “κάνω πράγματα”. “Κάνω” και όταν σκέφτομαι ή νιώθω! Αν λοιπόν κάποιος με ρωτήσει “δηλαδή εγώ Δήμητρα θα κάθομαι, δεν θα κάνω τίποτα και τα πράγματα θα συμβαίνουν;” θα απαντήσω “όχι, αν ορίσουμε πράξη και το σκέπτομαι-νιώθω. Γιατί εκεί που “κάθεσαι”, πράττεις με το να σκέφτεσαι και να νιώθεις! Μ’ αρέσει να κρατάω τον ορισμό του <<κάνω>> και να τον διευρύνω με αυτό τον τρόπο. Μπορείς λοιπόν να κάθεσαι κάπου και να εστιάζεις σε σκέψεις και συναισθήματα ωφέλιμα σε εσένα, πχ. ευκολία, τύχη, αφθονία κλπ. Το σύμπαν θα ανταποκριθεί και τα πράγματα θα φαίνονται ότι ρέουν από μόνα τους, για τους άλλους που σε παρατηρούν απ’ έξω. Μπορεί αυτοί οι άλλοι να λένε ότι δεν έχεις κάνει τίποτα, όμως εσύ θα ξέρεις ότι έχεις κάνει. Εστίασες σε αυτό που είναι ωφέλιμο σε σένα!

Να μείνουμε λίγο στο πρακτικό. Έχουμε μάθει λόγω κοινωνίας και διαπαιδαγώγησης να λογοκρίνουμε τις σκέψεις και τις επιθυμίες μας. Λέμε δηλαδή ότι μ’ αρέσει, θέλω, επιθυμώ αλλά δεν γίνεται, δεν είναι εφικτό! Αυτό δεν μπλοκάρει τα ανοιχτά μας ενδεχόμενα;

Φαίνεται να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας, στην πραγματικότητα τον προστατεύουμε. Αν δηλαδή θεωρώ ότι δεν είμαι άξια, φαίνεται ότι με σαμποτάρω από το να προσπαθήσω, αλλά με προστατεύω από την ενδεχόμενη αποτυχία. Αν αφαιρέσω όμως την ιδέα ότι δεν είμαι ικανή τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να με σαμποτάρω.

Η αυτοκριτική και η κριτική είναι για μένα η πηγή όλου του πόνου. Ακόμη και όταν κρίνουμε τους άλλους ή κρίνουμε καταστάσεις έξω από εμάς, πάλι εμείς πονάμε, γιατί αυτό που κρίνουμε επηρεάζει τελικά τι νιώθουμε εμείς. Ξαναγυρίζουμε στο καθρέφτισμα το οποίο δεν έχει, για εμένα, την έννοια της τιμωρίας ή του δασκάλου. Δεν χρειάζεται να μάθουμε με πόνο. Μπορούμε να μάθουμε όπως όταν ήμασταν παιδιά μέσα από το παιχνίδι. Έχω υπάρξει εκεί, στην ιδέα ότι η ζωή έχει πόνο, η ζωή είναι δύσκολη, η ζωή είναι τυχαία. Δεν είναι έτσι! Ήταν απλά καθρεφτίσματα των ιδεών μου και η ζωή μου απήυθυνε την ερώτηση “Σ’ αρέσει; Σε συμφέρει;”

Είναι ωφέλιμο;

Ακριβώς! Για μένα αποδείχθηκε ότι δεν ήταν και γι’ αυτό το άλλαξα. Τα πράγματα είναι εύκολα και είναι ήδη εκεί. Το θέμα είναι, επιθυμείς να τα ζήσεις;

Να πούμε λοιπόν αν η ζωή είναι απλή ή σύνθετη, και αν η ζωή είναι παιχνίδι ή κάτι πολύ σοβαρό;

Είπες τώρα την αγαπημένη μου φράση “και αν” και θέλω να κάνουμε ένα παιχνίδι μ’ αυτή. Κάθε φορά που βγαίνει μια αμφιβολία: “και αν δεν γίνει;”, “και αν πάει στραβά;” “και αν δεν έρθει αυτό που θέλω;”, “και αν γίνει όπως την άλλη φορά;”… Όλα αυτά που βγάζει το λογικό μας κομμάτι και ο φόβος μας. Eκεί δεν χρειάζεται να του πας κόντρα γιατί έχει δίκιο και το λογικό σου κομμάτι. Μπορείς όμως να βάλεις ένα ερωτηματικό αμφιβολίας προς το θετικό και να πεις και αν γίνει;” “Και αν έρθει;” “Και αν συμβεί;” Aυτό, μόνο που το λες κάτι νιώθεις να γλυκαίνει. Και κάθε φορά που το “λογικό” σου κομμάτι επανέρχεται, θα επανέρχεται και αυτό το θετικό “και αν”!

Αυτό ακριβώς που περιγράφεις, αυτή ακριβώς η μετατόπιση, είναι και αυτό που λέμε συντονισμός; Και η αίσθηση που νιώθουμε είναι πολύ συγκεκριμένη σαν να μαλακώνει κάτι, σαν να βιώνουμε μια άλλη ενέργεια;

Βεβαίως! Αν όλα τα “δεν” που λέγαμε, είναι σαν ραδιοφωνικοί σταθμοί, τότε εγώ έστω και λίγο αν αφουγκραστώ τον εαυτό μου την ώρα που λέει “και αν” με θετικό τρόπο, τότε θα νιώσω μια ανακούφιση. Αυτό σημαίνει ότι το ραδιόφωνό μου έχει πιάσει έναν άλλο σταθμό. Ενδεχομένως κοντινό σε αυτόν που ήμουν, αλλά σίγουρα άλλον που παίζει λίγο διαφορετικά τραγούδια. Αυτό κάπως θα καθρεπτιστεί, θα γίνει κάτι. Σιγά-σιγά με τον ίδιο τρόπο μπορείς να μετακινήσε στα φρέιμς που ήδη υπάρχουν. Με βάση τους νόμους της κβαντομηχανικής και της 5D Miracles, δεν έρχονται αυτά σε σένα, πηγαίνεις εσύ σε αυτά.

Αν λοιπόν βάλουμε αυτό το γλυκό ερωτηματικό του ωφέλιμου ενδεχόμενου, τότε η δόνηση αλλάζει και αλλάζει ανα στιγμή.

Πάμε λοιπόν με οδηγό όχι την λογική κατά κάποιο τρόπο αλλά με την καρδιά γιατί μόνο με αυτή μπορούμε να δούμε καθαρά.

Πρέπει να ορίσουμε τι εννοούμε καρδιά και αυτό για μένα είναι ένα “πράσινο μήλο”. Αν ρωτήσω δηλαδή ένα ακροατήριο σε τι τους παραπέμπει η ιδέα του πράσινου μήλου θα πάρω πίσω πολλές διαφορετικές απαντήσεις. Αν ορίσουμε την καρδιά ως την έννοια του συναισθήματος της αγάπης, τότε ναι! Μπορείς μέσα από το συναίσθημα της αγάπης να κάνεις το λογικό σου κομμάτι, να ακολουθήσει. Όλα οδηγούν στο συναίσθημα της Αγάπης που δεν είναι τίποτε άλλο από την απουσία του φόβου. Εκεί που δεν νιώθεις ότι απειλείσαι από κάτι. Το πιο κοντινό σ’ αυτό, είναι το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης που προκύπτει χωρίς πίεση. Αυτό που νιώθουμε όταν βλέπουμε ένα ηλιοβασίλεμα και μας κατακλύζει το αίσθημα της ευγνωμοσύνης. Αυτή είναι η δόνηση της Αγάπης και εκείνη την στιγμή νιώθουμε ασφαλείς. Νιώθουμε ένα δέος μπροστά στην ομορφιά, την χαρά, την ασφάλεια και την αγάπη του σύμπαντος. Και ας κράτησε και λίγα δευτερόλεπτα δεν πειράζει, ήταν μια στιγμή συγκλονιστική.

Και σε κάνει να πιστεύεις ότι υπάρχει!

Φυσικά υπάρχει, αν το ένιωσες έστω για μία στιγμή, σημαίνει εξ’ ορισμού ότι υπάρχει. 🙂

Άρα μπορείς να επιστρέφεις συνειδητά σε αυτό όποτε εσύ επιλέγεις.

Θα κάνω μεγάλη δήλωση: μπορείς να μείνεις και μόνιμα εκεί αν θέλεις!

Υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων που το έχουν καταφέρει; Έχεις να μας δώσεις ένα παράδειγμα πως όλο αυτό μπορεί να γίνει πράξη;

Ας βάλουν στο νού τους όσοι μας διαβάζουν ένα γεγονός από την παιδική τους ηλικία το οποίο ήταν αρκετά επώδυνο. Θέλω να το φέρουν στο νου τους ήρεμα και χαλαρά. Και αμέσως μετά να σκεφτούν: Και αν δεν είχε γίνει ποτέ;! Αν πραγματικά δεν είχε συμβεί ποτέ, ποιοι θα ήταν σήμερα;!

Έχω το πρόσφατο παράδειγμα ενός αγαπημένου φίλου και μαθητή μου, που βίωσε την εγκατάλειψη από τον πατέρα στα έξι του χρόνια. Ο πατέρας έκανε μια άλλη οικογένεια κάπου αλλού και εξαφανίστηκε τελείως. Είναι σαράντα έξι ετών σήμερα και όλη του η ύπαρξη πατούσε πάνω στο γεγονός ότι ο πατέρας του τους εγκατέλειψε όταν ήταν έξι ετών. Όταν αρχίσαμε να παίζουμε με την 5D Miracles, αναρωτηθήκαμε μέσα από την απειρότητα των εκδοχών του, ποιός θα ήταν αν ο πατέρας του δεν είχε φύγει ποτέ. Η στιγμή που επέτρεψε στον εαυτό του να αναλογιστεί ποιός θα ήταν αν δεν είχε φύγει ποτέ ο πατέρας, έγινε ένα συγκλονιστικό πράγμα στο σώμα του, μια απίστευτη αλλαγή δόνησης.

Άρχισε να κλαίει με ανακούφιση και όταν συνήλθε και τον ρώτησα “Ποιός θα ήσουν;” μου είπε “Δεν θα με σταματούσε τίποτε, θα είχα ήδη οικογένεια, θα είχα καταφέρει ότι επιθυμούσα”. Από τότε και πολύ άμεσα, έχουν συμβεί συγκλονιστικά πράγματα στην ζωή του. Έκανε σχέση που είχε πολύ καιρό να του συμβεί, επικοινώνησε ο πατέρας του -μετά από τόσα χρόνια-με ένα email ενώ βρίσκεται σε άλλη χώρα, και του προέκυψε μια πολύ σημαντική δουλειά που κυνηγούσε χρόνια! Όλα αυτά συνέβησαν γιατί άρχισε να εκπέμπει στην εκδοχή του που ο πατέρας δεν έφυγε ποτέ. Ο πατέρας του επέστρεψε, ζητώντας συγχώρεση! Πιστεύετε ότι αυτό ήταν τυχαίο; Δεν είναι…

Ας δοκιμάσουν όσοι μας διαβάζουν να βάλουν τον εαυτό τους σε μια αντίστοιχη θέση, ας επιλέξουν ένα δυσάρεστο γεγονός της παιδικής τους ηλικίας… Ποιοί θα ήταν αν δεν είχε συμβεί ποτέ;! Πως θα καθόταν στην καρέκλα, πως θα ένιωθαν, τι θα σκεφτόντουσαν, πως θα σηκωνόντουσαν να πιουν νερό; Τόσο απλά πράγματα… Θα δούμε ότι θα γίνουν επιτόπου κάποιοι άλλοι! Και έπειτα θα έρθει και το σύμπαν και θα το καθρεπτίσει!

Δήμητρα ήταν απολαυστικό! Σ’ ευχαριστώ πολύ.

Και γω!

Συνέντευξη της Λίλιαν Μετάξη 
για την Όμορφη Ζωή

Η Δήμητρα Τζιόβα /Demetra Jiova ζει και έχει έδρα το Λος Άντζελες. Διδάσκει διαδικτυακά σε πολλές χώρες του κόσμου την μέθοδο της: 5D Miracles, ένα τελείως νέο τρόπο αντίληψης και βίωσης της ζωής, ειδικά όταν μαθαίνει κανείς ότι έχει άπειρες «ταυτόχρονες» εκδοχές/φρέιμ μέσα στην απειρότητα του πολυ-σύμπαντος!

Εγγραφείτε στο Newsletter της για να ενημερώνεστε εγκαίρως για όλα τα σεμινάρια, προσφορές και δραστηριότητες της. 

Παρακολούθηση του 5D Miracles Σεμιναρίου Online/διαδικτυακά
Πρόσβαση ανά πάσα στιγμή, στην δική σας ευχέρεια, σε 18+ ώρες βιντεοσκοπημένου υλικού!
Σας αποστέλλεται λινκ και κωδικός πρόσβασης για 30 ημέρες.

Παραγγελία & Περισσότερες Πληροφορίες Εδώ

Μείνετε συνδεδεμένοι με τις διδασκαλίες της Δήμητρας και τη μέθοδο της «5D Miracles», στα:
www.DemetraJiova.com Facebook, Instagram, YouTube όπου υπάρχει και σύντομα θα προστεθεί και επιπλέον δωρεάν υλικό γύρω από τις διδασκαλίες της (με Ελληνικούς υπότιτλους, και με Ελληνικές μεταφράσεις όπου είναι δυνατόν).

1. Σχετικές Συνεντεύξεις & Άρθρα:

   • «Αν καταφέρεις να δονηθείς διαφορετικά, θα φύγεις από τον πόνο»
   • Υπάρχουν όντως Άπειρες Εκδοχές μας σε Άπειρα Παράλληλα Σύμπαντα;
   • «Η ζωή είναι φτιαγμένη να μας υπακούει!»

Σχετικοί σύνδεσμοι:
Αναλυτικά στοιχεία: Demetra Jiova – Δήμητρα Τζιόβα /5D Miracles Method
Site: https://www.demetrajiova.com/
E-mail:  [email protected]
Facebook: https://www.facebook.com/DemetraJiova/
Instagram: https://www.instagram.com/demetrajiova/
Youtube: https://www.youtube.com/user/5DMiracles

• Σχετικά με το συντάκτη
• Πρόσφατα Άρθρα

Όμορφη Ζωή Άρθρα

Στην Όμορφη Ζωή είμαστε αφιερωμένοι με πάθος στο σκοπό να ενημερώνουμε τους ανθρώπους για τους δρόμους που υπάρχουν για να βελτιώσουν την ζωή τους.
Στόχος μας να αποτελεί την πρώτη επιλογή για κάθε αναγνώστη που θέλει να διανύσει το ταξίδι της ζωής του όμορφα και με θετικό τρόπο.
Αν θέλεις κι εσύ να συμμετέχεις στην ομάδα μας, σαν αρθρογράφος ή συνεργάτης, στείλε μας μήνυμα στο [email protected]

Πρόσφατα άρθρα του συντάκτη Όμορφη Ζωή Άρθρα (όλα τα άρθρα)

• 7 μέθοδοι διαχείρισης των συναισθημάτων - 20/03/2025
• Manipura chakra | Η δύναμη της θέλησης είναι στο τρίτο ενεργειακό κέντρο - 19/03/2025
• Αν έχεις τύχη διάβαινε… | Εσείς πόσο τυχεροί πιστεύετε πως είστε; - 17/03/2025