Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι μια απλή μονάδα. Είναι ένας χορός ανάμεσα σε δύο πολικά ημισφαίρια, δύο “νοήσεις”, δύο τρόπους κατανόησης και αίσθησης της πραγματικότητας.
Ο R. Sperry ήταν από τους πρώτους που φώτισαν με σαφήνεια αυτήν τη διττή αρχιτεκτονική του νου. Με τα περίφημα πειράματα σε ασθενείς με διχασμένο εγκέφαλο (split-brain), κατέδειξαν ότι τα δύο ημισφαίρια μπορούν να λειτουργούν σχεδόν ανεξάρτητα, σαν να φιλοξενούν δύο ξεχωριστές συνειδήσεις μέσα στο ίδιο σώμα.
Για την πρωτοποριακή αυτή συμβολή στη χαρτογράφηση της εγκεφαλικής λειτουργίας, ο Sperry τιμήθηκε με το Νόμπελ Ιατρικής το 1981.
Αυτή η ιδέα, ωστόσο, δεν είναι νέα. Ο Ιπποκράτης, παρατηρώντας εγκεφάλους κατά τη διάρκεια σπάνιων αυτοψιών στην αρχαία Ελλάδα, είχε ήδη υποθέσει ότι «ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι διπλός». Μάλιστα, το 400 π.Χ., συνέδεσε πρώτος την απώλεια της ομιλίας με βλάβη στο αριστερό ημισφαίριο.
Αιώνες αργότερα, ο Paul Broca, Γάλλος νευροχειρουργός, επαλήθευσε αυτή τη διαπίστωση. Μελετώντας ασθενείς με αφασία (διαταραχές λόγου), διαπίστωσε ότι η ζημιά εντοπιζόταν σχεδόν πάντα στο αριστερό ημισφαίριο — οδηγώντας σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε “περιοχή του Broca” (Φαινόμενο που συνδέεται άμεσα με την Light Language.Θα επανέλθουμε σε επόμενο άρθρο).
Αλλά και ο Carl Jung, με την ψυχαναλυτική του ματιά, είχε επισημάνει πως «η ενότητα της συνείδησης είναι μια ψευδαίσθηση. Μας αρέσει να πιστεύουμε ότι είμαστε ένα, αλλά δεν είμαστε».
Και όμως… Ίσως δεν είμαστε τόσο χωρισμένοι.
Η σύγχρονη επιστήμη αμφισβητεί πια τον απόλυτο διαχωρισμό των εγκεφαλικών ημισφαιρίων. Νέες μελέτες δείχνουν ότι η συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών είναι πιο βαθιά και πολυδιάστατη από όσο φανταζόμασταν.
Εδώ είναι που εμπειρίες όπως η ενεργοποίηση Κουνταλίνι μπαίνουν στο μικροσκόπιο, προκαλώντας τα παραδοσιακά μοντέλα. Σε καταστάσεις διευρυμένης συνείδησης ή επιληπτικών κρίσεων, παρατηρείται μια απότομη απορρύθμιση της εγκεφαλικής συνοχής, που όμως μπορεί να αποκαλύψει ενδογενή μοντέλα Ενότητας που υπερβαίνουν τη δυαδικότητα.
Πρόκειται άραγε για επιστροφή σε μια αρχέγονη, ενιαία αντίληψη της ύπαρξης; Μήπως εκεί που κάποτε βλέπαμε διχοτόμηση, σήμερα μπορούμε να διακρίνουμε τη δυναμική σύνθεση;
Από τότε που θυμάται τον εαυτό της, ένιωθε μια βαθιά σύνδεση με τους ανθρώπους
γύρω της. Δεν μπορούσε να δεχτεί τον διαχωρισμό, γιατί μέσα της ήξερε πως είμαστε
όλοι ένα. Την οδηγούσε πάντα μια εσωτερική φωνή, μια διαίσθηση που την έκανε να
νιώθει πως μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να ανακαλύψουν τη δύναμή τους, να
ξεπεράσουν τα εμπόδια και να ζήσουν μια ζωή γεμάτη φως και αρμονία.
Δείτε τα πλήρη στοιχεία της Ζωής Χορτάτου
- ΔΩΡΕΑΝ Πλήρες Πακέτο Αφθονίας - 07/07/2025
- Η Συχνότητα της Δημιουργίας - 02/07/2025
- Bindu + Nada: Η Εσωτερική Αλχημεία - 24/06/2025
