Αν μας ζητήσουν να κλείσουμε τα μάτια και να φανταστούμε ένα ποτάμι, το πιθανότερο να εστιαστούμε αυθόρμητα στο νερό που ρέει. Άλλωστε, τι είναι ένα ποτάμι αν δεν είναι το νερό που ρέει. Μπορείτε να φανταστείτε όμως ένα ποτάμι, χωρίς όχθες και κοίτη;
Αντιλαμβανόμαστε γρήγορα ότι χρειάζεται να υπάρχει μια δομή για να κρατήσει την ροή του νερού στην θέση της, να της δώσει μορφή και ταυτόχρονα να δρομολογήσει την κίνηση της. Ειδάλλως το νερό δεν γνωρίζει τι έχει να κάνει. Χωρίς όχθες, δεν υπάρχει ποτάμι. Ένας καλοκαιρινός ξεροπόταμος αποτελεί την υποδοχή για να περάσει το νερό όταν έρθει. Γιατί και χωρίς νερό δεν υπάρχει ποτάμι ή ακριβέστερα, δεν υπάρχει ζωή στο ποτάμι. Και αν η υποδοχή αυτή για κάποιο λόγο χαλάσει δημιουργούνται καταστροφές. Όλοι μας ξέρουμε τις επιπτώσεις όταν κτίζονται τα ρέματα.
Ένα αυτοκίνητο πάλι είναι κυριολεκτικά «άψυχο» χωρίς την ενέργεια της μπαταρίας του. Την απόφαση όμως για το προς τα πού θα κινηθεί η ενέργεια της μπαταρίας, δεν την παίρνει η ενέργεια η ίδια. Χωρίς καλώδια δεν θα πάει πουθενά. Και τα καλώδια πρέπει να είναι σωστά τοποθετημένα ακολουθώντας ένα σχέδιο, ένα πλάνο που θα στείλει την ενέργεια εκεί που πρέπει. Το πώς είναι δομημένα τα καλώδια, είναι προϋπόθεση για την ορθή κίνηση της και για την δομή των καλωδίων η ενέργεια είναι προϊόν προς εκμετάλλευση. Και γνωρίζουμε τι συμβαίνει αν τα καλώδια φθαρούν ή δεν είναι σωστά τοποθετημένα.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την ροή κάθε τύπου ενέργειας. Ακόμα και για αυτές που χαρακτηρίζουμε πνευματικές. Χρειάζεται πάντα ένα σχέδιο, μια δομή για να κινηθεί, εμψυχώνοντας ταυτόχρονα αυτή την δομή καθώς κυλάει μέσα της.
Πληροφορία – Το κλειδί της δημιουργίας
Θέλοντας σε κάποιο σεμινάριο να «τσιγκλήσω» τους παρευρισκόμενους, άρχισα με την εξής ερώτηση: Εφόσον η ύλη αποτελείται από ενεργειακά σωματίδια (πρωτόνια, νετρόνια και ηλεκτρόνια) και επομένως στην βάση τους όλα γύρω μας είναι ίδια, τι είναι αυτό που δημιουργεί την διαφορά μεταξύ ενός δέντρου, ενός ανθρώπου και ενός κοιτάσματος χρυσού; Τι διαφοροποιεί την ενέργεια και εντέλει, τι είναι αυτό που την διευθύνει;
Η απάντηση κρύβεται στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων. Η φύση για να πετύχει την πολυπλοκότητα δημιουργεί με τις ίδιες ενεργειακές ποιότητες διαφορετικές μορφές! Ας θυμηθούμε εδώ απλοποιημένα, ότι ο τρόπος που περνάει η φύση από το ένα στοιχείο στο άλλο, είναι να αθροίζει στον πυρήνα τους ένα ακόμα πρωτόνιο, μορφοποιώντας τα άτομα. Κατόπιν τα άτομα δημιουργούν μόρια, μετά μακρομόρια, πρωτεΐνες, κύτταρα… και πάει λέγοντας.
Η δια-μόρφωση της ενέργειας δημιουργεί πληροφορίες.
Έτσι η δημιουργία μορφών, κρύβεται στην γνωστή λατινική λέξη “Information”, που θα αντιληφθούμε καλύτερα το νόημα της γράφοντας την “In-form-ation”. Η ενέργεια δίνει ζωή στην μορφή αλλά η πληροφορία διαμορφώνει την ενέργεια. Στην πλούσια γλώσσα μας οι λέξεις, μορφή, φόρμα, πλάνο, σχέδιο, δομή είναι εφάμιλλες.
Για τους επιστήμονες, κυρίως για τους φυσικούς, είναι γνωστό ότι η πληροφορία δομεί τον υλικό κόσμο. Το έχει διατυπώσει όμορφα και ο αμερικανός θεωρητικός φυσικός John Wheeler (1911 – 2008) με την εξής φράση: „Η πληροφορία δεν φαίνεται να είναι μόνο αυτό που μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, η πληροφορία φαίνεται ότι δομεί τον κόσμο“.
Οι φυσικοί σκέπτονται με αυτό το τρίπτυχο: πληροφορία – ενέργεια – ύλη. Δεν είναι „όλα“ απλά ενεργειακές ροές, αλλά χρειάζεται πάντα ένα σχέδιο να δίνει στην ενέργεια τις πληροφορίες για τον βέλτιστο τρόπο συνδιαλλαγής της με την ύλη.
Ζωή
Αν θέλουμε άλλες λέξεις λιγότερο τεχνικής και περισσότερο πνευματικής φύσης, μπορούμε να αντικαταστήσουμε το πλάνο και την δομή με το Νόημα και Σκοπό. Οι όχθες δομούν το ποτάμι και δίνουν σκοπό στο νερό. Γνωρίζει δηλαδή τι έχει να κάνει. Η μπαταρία του αυτοκινήτου εκπληρώνει τον σκοπό της όταν τα καλώδια σχετίζονται μέσω ενός πλάνου μεταξύ τους και δεν βρίσκονται ασύνδετα το ένα δίπλα στο άλλο. Και ο Δημιουργός πρώτα σχεδίασε την Πλάση, πρώτα «δόμησε» τους πρωτόπλαστους και μετά τους έβαλε σε κίνηση, εμφυσώντας την ενέργεια μέσα τους. Έτσι η κίνηση της ενέργειας αποκτά συνοχή και νόημα και δημιουργεί Ζωή.
Πεδίο Συνείδησης
Ας θυμηθούμε για λίγο πώς κατασκευάζουμε από ένα κομμάτι χαρτί, ένα καραβάκι. Για να το φτιάξουμε έχουμε ένα πλάνο στο μυαλό, χρησιμοποιούμε την ενέργεια μας και το μορφοποιούμε. Δημιουργούμε από κάτι ά-μορφο, μια μορφή. Μια αντίστοιχη λειτουργία μπορούμε να φανταστούμε για την συμπαντική Συνείδηση. Ή για αυτό που ονομάζουμε, συνείδηση του Δημιουργού ή Θεό, ή την Πηγή των Πάντων, φράσεις που προσπαθούν να αποτυπώσουν την ίδια αλήθεια.
Ας θεωρήσουμε λοιπόν ότι η Συνείδηση Του είναι ένα πεδίο. Μια ουσία που απλώνεται στο άπειρο προς όλες τις κατευθύνσεις καλύπτοντας έτσι ομοιόμορφα τα πάντα. Ένα ατελείωτο χαρτί με εντελώς πανομοιότυπα χαρακτηριστικά. Όταν όμως όλα είναι αδιαφοροποίητα, δεν υπάρχουν δομές, μορφές ή σχέδια. Δεν παράγεται καμία πληροφορία και δεν υπάρχει Δημιουργία! Ακούγεται βαρετό και – ποιός ξέρει;- ίσως να ήταν και ο λόγος που προέβηκε στην Δημιουργία.
Φαίνεται ότι είναι στην φύση Του να δημιουργεί από το θεϊκό χαρτί… καραβάκια. Να πλάθει το Πεδίο της Συνείδηση Του, να δημιουργεί Σχέδια και από αυτά, πάσης φύσεως οντότητες. Ή όπως λένε και οι ανατολικές παραδόσεις, ο Δημιουργός ονειρεύεται και δημιουργεί τους κόσμους. Κάποιο από τα όνειρα Του είμαστε και εμείς.
Για να δημιουργηθούν σχέδια χρειάζεται όμως να υπακούν σε κανόνες. Έτσι και το Θείο Σχέδιο βασίζεται σε Κοσμικούς Νόμους.
Πεδίο Συνείδησης και Θεραπεία
Η γνώση της επαφής με αυτό το Πεδίο, μέσα στο οποίο υπάρχει η “αρχειοθήκη” όλων των σχεδίων, των νόμων και των ροών ενέργειας είναι που δημιουργεί την θεραπεία. Χαριτολογώντας, αν υπάρχει ένα συνεργείο που γνωρίζει τα “αρχικά σχέδια” και θα μπορούσε να επαναφέρει την ύλη στην αρχική της κατάσταση, είναι μόνο αυτό που μας δημιούργησε. Η Συνείδηση Του δηλαδή.
Αν θεωρείτε όμως ότι όλα τελειώνουν στην ηλεκτροχημεία του φυσικού μας σώματος, εδώ … τελειώνει για σας το νόημα της ανάγνωσής αυτού του άρθρου.
Αποδεχόμενοι ότι από την Συνείδηση Του δημιουργήθηκαν τα πάντα, μπορούμε μέσα Της να βρούμε τις πρωτότυπες πληροφορίες και σχέδια που αφορούν στο σώμα, στην διάνοια, στο συναίσθημα και στην ενέργεια. Ακόμα και για την λειτουργία των μεταξύ μας σχέσεων.
Στον υλικό μας κόσμο, ο χρόνος κυλάει και φθείρει. Φθορές όμως δεν αποκτά μόνο το υλικό μας σώμα. Φθορά είναι και οι νοητικές μας προσκολλήσεις, τα αρνητικά μας συναισθηματικά καθώς και οι ελαττωματικές συμπεριφορές μας. Ό,τι μας κρατάει πίσω και δεν υπηρετεί την εξέλιξη μας. Όλα αυτά που εντέλει καταλήγουν να φθείρουν και το υλικό μας σώμα. Όμως, ο νους, τα συναισθήματα και η ζωτική ενέργεια είναι και αυτά «σώματα» και έχουν τα δικά τους άφθαρτα σχέδια.
Η επαφή με αυτή την Πηγή είναι μία υψηλής μορφής θεραπεία και κρύβει τους δικούς της κανόνες. Γνωρίζοντας τους κανόνες υπηρετείς την θεραπευτική τέχνη.
Προσωπικά, άρχισα πριν δυο δεκαετίες να τους ανακαλύπτω, συνδυάζοντας ως μηχανικός, την επιστήμη και την πνευματικότητα. Έτσι, εργαζόμενος επάνω σε ένα θέμα και χρησιμοποιώντας κυρίως πληροφορίες και σχέδια, η θεραπευτική εργασία γίνεται πολυεπίπεδη. Χρησιμοποιώντας το «πνευματικό εργαστήριο» μου και ανατρέχοντας, για παράδειγμα, στα πρωταρχικά σχέδια μιας σπονδυλικής στήλης που έχει φθαρεί, αναδιαμορφώνεται, βάσει σχεδίου, το αρχικό αιθερικό της καλούπι. Αν κλείσουν οι τρύπες η ενέργεια δεν χάνεται, αν παραμερίσεις τα φράγματα η ενέργεια ρέει. Δεν είναι λίγες οι φορές όπου η ύλη ανταποκρίνεται αμέσως στις αλλαγές αυτές.
Οι θεραπείες πλαισιώνονται από ασκήσεις παρουσίας, εγρήγορσης και αύξησης του βαθμού επίγνωσης και αυτογνωσίας. Από τεχνικές προσευχής και ατομικούς διαλογισμούς που στοχεύουν στην διαύγεια του νου, στην ειρήνη και ισορροπία του θυμικού και την ελεύθερη ροή της ενέργειας μέσα μας. Απαραίτητα εργαλεία που μας κρατούν σε επαφή με την Πηγή και μας βοηθούν ώστε να παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να γινόμαστε σιγά – σιγά θεραπευτικά ανεξάρτητοι.
Ο υλικός κόσμος, το σώμα μας και το περιβάλλον, αλλά και οι διαδικασίες μέσα από τις οποίες συνδεόμαστε με αυτά, αποτελούν έναν μεγάλο καθρέφτη. Όπου και να κοιτάξουμε, εμάς βλέπουμε. Πέρα από την ευεργετική επίδραση στο σώμα, στο νου, στο συναίσθημα και στην ενέργεια μας, το να γνωρίζουμε πώς να ερχόμαστε σε επαφή με την Πηγή μας βοηθάει να γίνουμε, αυτό που βαθύτερα είμαστε. Η σταγόνα που αντιλαμβάνεται τον τρόπο με τον οποίο θα ενσωματωθεί στον ωκεανό της Συνείδησης. Πως να γυρίσει στο σπίτι της δηλαδή, βασιζόμενη στις δικές της δυνάμεις…
Δείτε τα πλήρη στοιχεία του Λεωνίδα Φλεβαράκη
- Ποιος; - 30/12/2020
- Παρουσία | Η Αφύπνιση της Συνείδησης - 17/12/2020
- Είναι τα πάντα μόνο ενέργεια; Συνείδηση, πληροφορίες και βαθιές θεραπείες - 30/10/2020
