Το κλασσικό στυλ του άνδρα που προσπαθεί με όλο του το είναι να μην μπει σε μια σχέση, ακριβώς γιατί βαθιά μέσα του και ασυνείδητα, φοβάται τόσο πολύ τη διάλυσή της και τον πόνο που μπορεί να προκληθεί από εκείνη.
Είναι κάτι σαν αυτό που λέμε: «φοβάμαι τις σχέσεις που κουμπώνουν τέλεια, ακριβώς γιατί όταν ξεκουμπώσουν, πονάνε πολύ».
Πιθανόν μεγάλωσε με γονείς, οι οποίοι παρόλο που του έδωσαν το μεγαλύτερο δώρο, την ίδια τη ζωή, παράλληλα του την έπαιρναν συνεχώς πίσω με κάθε τρόπο.
Ένα συνεχόμενο διπλό μήνυμα, που από την μια λέει σ΄ αγαπάω αφού είσαι το παιδί μου και από την άλλη έχει αυστηρότητα, απόρριψη, επίκριση και ένα συνεχόμενο «δεν αξίζεις» ή «δεν το κάνεις σωστά».
Συνήθως ο άντρας, ο επιτυχημένος επαγγελματικά, δίνει όλο του το είναι σε κάτι που κάνει σωστά, που ελέγχει απόλυτα και κατ’ επέκταση νιώθει ασφαλής μέσα σε αυτό. Είναι η μοναδική πηγή ενέργειας και δύναμής του, η οποία καλύπτει, κατά κάποιο τρόπο, όλα τα άλλα κενά που συνειδητά ή ασυνείδητα πιστεύει πως έχει.
Όσον αφορά στις σχέσεις, σίγουρα έχει να λέει για μία σχέση από την οποία πληγώθηκε (σε νεαρότερη ηλικία). Τότε που οι άμυνες δεν είχαν γίνει ακόμη τείχη…
Όμως απορρίφθηκε, πόνεσε και έτσι έφτασαν σήμερα τα τείχη του να είναι μεγαλύτερα από εκείνα του Βερολίνου.
Φυσικά αδυνατεί να δει, πως ποτέ δεν αφέθηκε πραγματικά, ούτε σ’ εκείνη. Αδυνατεί να δει πως ναι μεν, βγήκε από τα όρια του και πήγε λίγο παρακάτω, αλλά υπό την σιγουριά πως είχε ήδη τελειώσει. Υπό την σιγουριά πως εκείνη είχε ήδη φύγει ψυχικά και πως δεν επρόκειτο να γυρίσει. Και αυτό ασυνείδητα και βαθιά μέσα του το γνώριζε και τότε έκανε κίνηση. Όταν εκείνη είχε ήδη φύγει… όταν εκείνος ήταν ασφαλής πως δεν θα ακούσει… το ναι. Όταν ήταν σίγουρος πως δεν θα έρθει αντιμέτωπος με τον μεγαλύτερο φόβο του. Εκείνον του «κοντά»
Επομένως η ζωή του μετά την πρώτη μεγάλη απόρριψη ποτέ δεν θα είναι η ίδια…
Δεν ερωτεύεται τρελά πλέον και λέω πλέον, γιατί μετά τη μεγάλη αγάπη που έχασε, η οποία έγινε μεγάλη όταν την έχασε, κατάλαβε πως την είχε ερωτευθεί τελικά.
Έτσι δεν επιθυμεί πολύ ή συνάπτει σχέσεις με τις οποίες ποτέ δεν θα έρθει πολύ κοντά.
Ιδανική σύντροφος για εκείνον είναι κάποια με την οποία έχει πάντα μια δικαιολογία να μην προχωρήσει (π.χ. γυναίκα από κατώτερο κοινωνικό επίπεδο, άνεργη, σε άλλη πόλη, αλλοδαπή ή χωρισμένη).
Έτσι μπαίνει με το ένα μόνο πόδι σε ασφαλείς σχέσεις, οι οποίες δεν μπορούν να πάνε παρακάτω, δηλαδή να τον φέρουν πολύ κοντά σε ένα άλλο άτομο και κατ’ επέκταση πολύ κοντά στον κίνδυνο να δεθεί, να αφεθεί και να πληγωθεί!
Αν κάποια στιγμή παρεκτραπεί – γιατί άνθρωπος είναι – και κάνει ένα βήμα παραπέρα με κάποια, τότε ξεκινάει μια πάλη μέσα του.
Θέλει δεν θέλει, μπορεί δεν μπορεί.
Έχει αδυναμία να εκφραστεί και δεν εκδηλώνεται, παρά μόνο όταν πίνει λίγο παραπάνω. Τότε που δεν μπορεί απόλυτα να ελέγξει τον εαυτό του. Μπορεί να φτάσει σε σημείο να θέλει μια γυναίκα πάρα πολύ, εκείνη όμως δεν θα καταφέρει να μάθει ποτέ την ένταση των συναισθημάτων του.
Οι ερωτικές επαφές είναι αραιές λόγω της κακής σχέσης με τον εαυτό του και της πολύ κοντινής επαφής που απαιτεί το σεξ…!
Συνήθως οι άνδρες αυτής της κατηγορίας δεν είναι από εκείνους που τελειώνουν γρήγορα ή δεν κάνουν συχνά έρωτα με τον φόβο μην τους βαρεθούν. Το δίνουν λίγο λίγο και με μέτρο, ώστε να κάνουν τον άλλον να το αποζητάει συνεχώς και να μην τους βαριέται ποτέ.
Ένα άλλο στοιχείο του άνδρα αυτού είναι η έλλειψη πρωτοβουλίας.
Γι’ αυτό και επιλέγει δυναμικές γυναίκες που δεν φοβούνται το ρίσκο και που η ζωή τους δεν είναι τόσο καλά πλαισιωμένη, όπως και η δική του. Αυτό είναι που τον ελκύει σε εκείνες.
Καθρεφτίζει επάνω τους το κομμάτι που του λείπει, εκείνο το μη συμβατικό, το πιο ανέμελο και δυναμικό.
Εκείνο το κομμάτι που αψηφά το τι θα πει η οικογένεια και το σόι ολόκληρο, που δεν έχει ανάγκη να είναι αρεστό και δεν αποζητά σαν μικρό παιδί την επιβεβαίωση των γονιών.
Εκείνο το κομμάτι της που και έχει τα κότσια να πει, εγώ αυτό θέλω και σε όποιον αρέσει. Κάτι που εκείνος δεν θα κάνει ποτέ.
Και εκεί παίρνει τον ρόλο η σύντροφος, η οποία καλείται να πάρει τις πρωτοβουλίες, όπως ακριβώς έκανε και πιθανόν κάνει ακόμη η μητέρα του η αδερφή του η θεία του ή δεν ξέρω ποιος άλλος, σίγουρα όμως μια γυναίκα.
Το αποτέλεσμα είναι εκείνος να νιώθει ευνουχισμένος και να την κατηγορεί πως προσπαθεί να τον βάλει σε καλούπι, ενώ δυστυχώς ποτέ δεν θα είναι ικανός να δει την πραγματικότητα.
Αδυνατεί να δει το γύρισμα των ρόλων που προκαλεί με τη στασιμότητα του και ποτέ δεν θα πάρει την ευθύνη των πράξεων του. Αντιθέτως, αν εκείνη βαρεθεί την δειλία του και τον αφήσει, θα επιβεβαιώσει την άποψη του, πως οι γυναίκες είναι αδίστακτες που μοναδικό σκοπό έχουν να τον κυριαρχήσουν, να τον χρησιμοποιήσουν και να φύγουν.
Τελικά η σύντροφος κάποια στιγμή κουράζεται.
Αρχίζει και φλερτάρει με στόχο να βρει ότι της λείπει, να ξανανιώσει γυναίκα, ξεχωριστή και όλα όσα της στέρησε εκείνος.
Τότε εκείνος επιβεβαιώνει πως δεν άξιζε, πως καλά κάνει και δεν δένεται γιατί θα πληγωνόταν έτσι και αλλιώς, αδυνατώντας να δει πως ο ίδιος οδήγησε την σχέση στην διάλυση.
Φυσικά υπάρχει και το άλλο μοτίβο.
Εκείνη αγαπά βαθιά και δεν χρειάζεται επιβεβαίωση απ’ έξω. Έχει μάθει να τον ερμηνεύει και να τον κατανοεί, ίσως και να έχει καταφέρει να τον αποδεχτεί. Έτσι παραμένει δίπλα του εξακολουθώντας να προσπαθεί. Και όσο εκείνη μένει και επιμένει εκείνος αρχίζει σιγά σιγά να αφήνεται.
Και έρχεται το κρίσιμο σημείο…. η επόμενη φάση … το μαζί…
Και τώρα υπάρχει περίπτωση να φτάσουν στα σκαλιά της εκκλησίας και να ζήσουν για πάντα ευτυχισμένοι, γιατί συμβαίνει και έτσι. Είναι μέχρι να αφεθεί. Αν καταφέρει και αφεθεί, τον κέρδισες για πάντα. Όμως συμβαίνει συχνά, λίγο πριν το «πολύ κοντά», η ζεστασιά της να του ξυπνήσει ….τη λαχτάρα της εξάρτησης και επειδή οι πρώιμες εμπειρίες εξάρτησής του με τα σημαντικά πρόσωπα της ζωής του ήταν καταστροφικές, ξαφνικά θα την αφήσει και πολύ σύντομα θα βρεθεί με κάποια άλλη.
Μην σου φανεί περίεργο φίλη μου και ποτέ μη πιστέψεις πως δεν ένιωσε πράγματα για σένα. Αλλιώς δεν θα φτάνατε τόσο κοντά στο «μαζί».
Όμως αν ο εσωτερικός του πόνος, το τραύμα, είναι τόσο μεγάλο και ο ίδιος τόσο αδούλευτος, δυστυχώς θα τον νικήσει
και θα σε αφήσει και σίγουρα η επόμενη σύντροφος θα είναι πιο ασφαλής για εκείνον.
Δεν θα φοβάται μην τον αφήσει γιατί ποτέ δεν την ήθελε πολύ, δεν θα διακινδυνεύσει να πληγωθεί, δεν θα τον φέρνει αντιμέτωπο με τους βαθύτερους φόβους του και θα ζήσει μια ζωή «ήρεμη», όπως πάντα ήθελε, χωρίς εντάσεις και χωρίς πόνο.
Ένας τέτοιος άνδρας έχει συνήθως και καταθλιπτικά στοιχεία. Ίσως το φορτίο που σηκώνει καιρό, που και που, γίνεται ασήκωτο και τον λυγίζει. Παρόλα αυτά, προτιμά να μένει μόνος στη μαυρίλα του, να παραμένει σε μέτριες καταστάσεις ή να φεύγει, αντί να παλεύει…
Δειλία και έλλειψη αυτοπεποίθησης…
Η έλλειψη αυτοπεποίθησης έχει να κάνει με τον τρόπο που μεγαλώσαμε, με τον τρόπο που αγαπηθήκαμε, με τον τρόπο που εισπράξαμε αναγνώριση, αποδοχή και ανταπόκριση στις ανάγκες μας από τους γονείς μας.
Είναι κάτι βαθιά ριζωμένο μέσα μας και δεμένο με πολύ πόνο. Επομένως χρειάζεται πολύ μεγάλη δόση αγάπης, ώστε να σπάσει όλα τα τείχη και τον πόνο και να φέρει το πραγματικό συναίσθημα στην επιφάνεια.
Όσο για σένα φίλη μου που τυγχάνει να είσαι η σύντροφος ενός τέτοιου άνδρα, χρειάζεται να κάνεις κάποιες ερωτήσεις στον εαυτό σου:
Γιατί έχω επιλέξει μια τέτοια σχέση; Τι μου δίνει; Τι κοινό έχω με τον σύντροφο μου;
Συνήθως ψάχνοντας, θα δεις πως ίσως και εσύ έχεις ίδια στοιχεία με εκείνον. Ίσως και εσύ φοβάσαι κατά βάθος μια πολύ κοντινή σχέση και τον πόνο που μπορεί να σου φέρει η απώλειά της, αλλιώς θα επέλεγες ένα άλλο είδος συντρόφου.
Αντί λοιπόν να βιαστείς να κατηγορήσεις εκείνον, κοιτάξου στον καθρέφτη σου με μάτια καθαρά. Και τότε θα δεις έναν άνθρωπο με πολλά κοινά.
Αν λοιπόν έχετε δεθεί με αυτά τα δεσμά του ίδιου φόβου (γιατί υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις τις οποίες θα αναλύσουμε σε άλλο άρθρο), τότε δουλέψτε μαζί.
Και όσο εσύ θα δίνεις ασφάλεια και θα παραμένεις εκεί, εκείνος θα ανοίγεται.
Και όσο εκείνος θα ανοίγεται, εσύ δεν θα το βάζεις στα πόδια από τον δικό σου φόβο, ούτε θα προκαλείς εντάσεις με σκοπό την απομάκρυνση, αλλά θα ανοίγεσαι και εσύ σιγά σιγά, θα αφήσεις πίσω το εγώ σου, θα αρχίσεις να δουλεύεις για το εμείς.
Δες το λοιπόν σαν μια άλλη προσέγγιση, στο τι κάνουμε όταν εμπλεκόμαστε με έναν τέτοιον άνθρωπο. Δεν είναι ανάγκη πάντα να φεύγουμε, όχι όσο ένα κομμάτι του προβλήματος του είναι και δικό μας.
Οι πληγές γιατρεύονται με αγάπη, κατανόηση, επιμονή, υπομονή και καθαρή καρδιά. Και μόνο μέσα από το «σιγά σιγά», «επιμένω μαζί» και «τόσο όσο αντέχω», θα δώσετε ο ένας στον άλλον τη συγκατάθεση ό,τι θα αντέξετε την ένταση των διαφορών σας και δεν θα φύγετε ο ένας από τον άλλον, μέχρι να ξανακυλήσει άφοβα η αγάπη στις καρδιές σας.
Ανδριάννα Γεροντή
Ανασυνδυασμένη Εκλεκτική – Συμβουλευτική
BSc Psychology
Έλα μαζί μας σε ένα μοναδικό ταξίδι συνάντησης με Εσένα!
Έλκοντας τον κατάλληλο σύντροφο (Αθήνα) >>
Στοιχεία επικοινωνίας με το ΚΕ.ΘΕ.ΣΥ
Διεύθυνση: Παπανικολή 146, Χαλάνδρι
Ηλεκτρονική διεύθυνση: www.kethesy.gr
Tηλέφωνο: 215 51 51 681
e-mail: [email protected]
Επικοινωνήστε μαζί μας συμπληρώνοντας την παρακάτω φόρμα:
- Εκείνος που φοβάται τη δέσμευση! - 09/12/2023
- Σπάσε τα δεσμά του φόβου σου - 05/12/2023
- Ό,τι ζήσαμε ως παιδιά μας κυνηγά… - 30/11/2023