Όλοι μας έχουμε κάποιες βαρύτερες επιθυμίες. Άλλοι θέλουν να χάσουν 10 κιλά, άλλοι να πάρουν προαγωγή και άλλοι την ευκαιρία για ένα ραντεβού με εκείνον που τους έκλεψε την καρδιά.
Αυτοί οι στόχοι που «μιλούν» μέσα μας αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των καθημερινών σκέψεων μας και επαναλαμβανόμενο επίλογο των νυχτερινών μας ονείρων. Δεν τους ξεχνάμε ποτέ αλλά και πάλι τους έχουμε καταγράψει στο ημερολόγιο μας, τους έχουμε διάσπαρτους σε σημειώματα πάνω στο ψυγείο.
Είναι τόσο δικοί μας, που ίσως και να τους εξομολογηθήκαμε σε κάποιον φίλο ζητώντας του να μας ανακαλέσει στην τάξη αν δει ότι παρεκκλίνουμε της επίτευξης τους. Και τότε γιατί πολλές φορές δεν τα καταφέρνουμε να γευτούμε τη γλυκιά χαρά της υλοποίησης τους; Γιατί μπαίνουμε πολλές φορές οι ίδιοι εμπόδιο στις βαθύτερες επιθυμίες μας; Γιατί τέλος πάντων σαμποτάρουμε τους εαυτούς μας;
Όσο περίεργο κι αν ακουστεί το σαμποτάρισμα του εαυτού μας συνδέεται άμεσα με την πορεία του ανθρώπου μέσα στον χρόνο και τον συνεχή αγώνα του για επιβίωση. Σχετίζεται συγκεκριμένα με τις δύο αρχές που καθορίζουν την πορεία του: το κέρδος ανταμοιβών και την αποφυγή απειλών.
Επί της ουσίας είμαστε προγραμματισμένοι να κυνηγάμε στόχους γιατί η επίτευξη τους μας κάνει να αισθανόμαστε καλά. Η έκρηξη αδρεναλίνης που νιώθουμε όσο πλησιάζουμε πιο κοντά στην κατάκτηση τους, είναι το κίνητρο της αδιάλειπτης επανάληψης αυτής της συμπεριφοράς. Το θέμα όμως είναι ότι στην περίπτωση του σαμποταρίσματος του εαυτού μας, η βιοχημεία μας δεν μπορεί να κάνει τον διαχωρισμό ανάμεσα στα θετικά συναισθήματα που έχουμε όταν πηγαίνουμε προς έναν στόχο που θέλουμε και τα ανάλογα που μας γεννιούνται όταν απομακρυνόμαστε από έναν στόχο που μας απειλεί. Επιπλέον τα ζώα απασχολούνται μόνο με την φυσική επιβίωση τους, ενώ οι άνθρωποι ανησυχούν και για την καλή ψυχική τους υγεία, γεγονός που περιπλέκει τη όλη εξίσωση.
Το κέρδος ανταμοιβών και η αποφυγή απειλών είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Δεν είναι δύο ανεξάρτητα συστήματα, αντίθετα βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση μέσα στον εγκέφαλο προκειμένου να επιτευχθεί η απαιτούμενη ισορροπία που θα μας προχωρήσει μπροστά αλλά και θα μας προστατεύσει ταυτόχρονα. Όταν δηλαδή είμαστε επιτυχείς στην πραγματοποίηση των στόχων μας, αλλά και στην προστασία του εαυτού μας, τότε όλα είναι καλά. Το σαμποτάρισμα του εαυτού μας συμβαίνει, όταν η ανάγκη μας να μειώσουμε τις απειλές είναι μεγαλύτερη από την επιθυμία μας να κερδίσουμε κάτι.
Γιατί όμως κάποιες φορές υπερεκτιμούμε μια απειλή με αποτέλεσμα να μένουμε πίσω στο κυνήγι των στόχων μας; Η απάντηση έχει να κάνει με τέσσερις παράγοντες που σπρώχνουν την πλάστιγγα υπέρ του φόβου των απειλών και κατά της επιθυμίας για δράση εδώ και τώρα. Αυτοί είναι 1) η χαμηλή ή η εύθραυστη αυτοεκτίμηση 2) οι εσωτερικές μας πεποιθήσεις 3) ο φόβος της αλλαγής και του αγνώστου και 4) η υπερβολική ανάγκη για έλεγχο. Το δίχως άλλο όλοι τους επηρεάζουν την προσωπικότητα μας και τη θέση μας στον κόσμο και έχουν καλλιεργηθεί μέσα μας στη διάρκεια των παιδικών μας χρόνων.
Αναγνωρίζοντας την ύπαρξη τους, μετρώντας την επιρροή του καθενός ξεχωριστά και όλων πάνω μας θα είμαστε σε θέση να μην σαμποτάρουμε τους εαυτούς μας και να του ανοίγουμε τους δρόμους που χρειάζεται για ολοένα και μεγαλύτερες κατακτήσεις.
Πηγή: psychologytoday.com
Στόχος μας να αποτελεί την πρώτη επιλογή για κάθε αναγνώστη που θέλει να διανύσει το ταξίδι της ζωής του όμορφα και με θετικό τρόπο.
Αν θέλεις κι εσύ να συμμετέχεις στην ομάδα μας, σαν αρθρογράφος ή συνεργάτης, στείλε μας μήνυμα στο [email protected]
- Ανακαλύψτε την κρυφή ομορφιά της Σαντορίνης εν πλω - 16/01/2025
- Αστρολογικό ημερολόγιο 2025 | Β’ μέρος - 16/01/2025
- Κερδίστε το βιβλίο “Γιατί Ζεις;” - 15/01/2025
