Της Γεωργίας Νερούτσου
Ποια είναι η αλήθεια του έργου; Ο Θεός δημιουργεί τον άνθρωπο ή ο άνθρωπος τον Θεό; Η τοιχογραφία του Μικελάντζελο με την Δημιουργία του Αδάμ έχει ληφθεί ως δεδομένη ότι ο Θεός, ο γέρος μέσα στον κόκκινο μανδύα, είναι ο Δημιουργός του Αδάμ. Ο Μικελάντζελο είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης. Αισθητική και τεχνική θα δω σε πολλούς σε καλλιτέχνες. Αλλά σε αυτόν με μαγεύει η ιδιοφυΐα και η τόλμη του. Σε αυτό το έργο νιώθω ότι κοροϊδεύει την παπική Εκκλησία μπροστά στα μάτια τους – μέσα στον καθολικό ναό!
Η γλώσσα των σωμάτων εδώ δεν προδίδει έναν Θεό ανώτερο του ανθρώπου. Ο Αδάμ δείχνει με μία αυταρέσκεια να τείνει το χέρι του στο Θεό. Ο Αδάμ, ο άνθρωπος δείχνει να είναι ο Δημιουργός…ενός Θεού! Νιώθω ότι ο Μικελάντζελο έχει δει την υποκρισία του τερατώδους εκκλησιαστικού μηχανισμού, που έχει ανάγκη από ένα Θεό, για να στηριχθεί…
Ο Θεός έχει ολόκληρη συνοδεία ανθρώπων που με το σώμα τους τον στηρίζουν. Μάλιστα μία θηλυκή μορφή, ανήσυχη, τον στηρίζει απ’ τον ώμο. Μου φαίνεται ότι είναι η προσωποποίηση της Εκκλησίας. Ο Θεός, ως δημιούργημα της Εκκλησίας, του ανθρώπου, ο ίδιος ο Θεός έχει ανάγκη την ανθρώπινη υποστήριξη για να υπάρχει! Άλλωστε, αυτός ο κόκκινος μανδύας απ’ τον οποίο ξεπροβάλλει αυτή η ομάδα μορφών θυμίζει το ράσο των καρδιναλίων.
Ο Αδάμ δείχνει να έχει βαρεθεί πια την Δημιουργία του. Σαν να μετάνιωσε που δημιούργησε έναν Θεό. Η χειρονομία του αυτό μαρτυρά: ότι τον διώχνει πια. Έχει γεράσει πολύ αυτή η ιδεομορφή. Δεν είναι τυχαία η τόσο κουρασμένη κι απεγνωσμένη φυσιογνωμία του Θεού. Δεν έχει κάτι να δώσει στον άνθρωπο. Τώρα ζητά να τον αγγίξει, ώστε να πάρει! Μόνο το κατεστημένο πασχίζει να κρατήσει τον Θεό ζωντανό, γιατί από αυτόν εξαρτάται η δική του μακροβιότητα.
Επομένως, η «Δημιουργία του Αδάμ» φανερώνεται ως «το Δημιούργημα του Αδάμ»: ένας Θεός με ένα εκκλησιαστικό μηχανισμό – η οργανωμένη θρησκεία. Με τη χειρονομία του, η δύναμη του μυαλού του τείνει να τους τυλίξει όλους στον κόκκινο μανδύα και να συνεχίσει να ζει ελεύθερος. Ήδη τα γεννητικά του όργανα αποστρέφονται αυτή τη δημιουργία. Είναι ένας άνθρωπος έτοιμος να ρίξει το γονιμοποιό σπέρμα του σε άλλες δημιουργίες.
Πώς θα σου φαινόταν αν μπορούσες να μοιραστείς τις εμπειρίες και τις ιδέες σου με τον υπόλοιπο κόσμο;
Μέσω της στήλης Το δικό σου Βίωμα, έχεις κι εσύ την δυνατότητα να μοιρασθείς τις εμπειρίες σου μαζί μας.
Διάβασε εδώ όλες τις αναλυτικές πληροφορίες !
Στόχος μας να αποτελεί την πρώτη επιλογή για κάθε αναγνώστη που θέλει να διανύσει το ταξίδι της ζωής του όμορφα και με θετικό τρόπο.
Αν θέλεις κι εσύ να συμμετέχεις στην ομάδα μας, σαν αρθρογράφος ή συνεργάτης, στείλε μας μήνυμα στο [email protected]
- 5 ιδέες για να μην πετάξετε ούτε λεμονόκουπα! - 08/09/2024
- 18 τρόποι για να κρατήσετε τα παιδιά σας μακριά από τους κινδύνους του internet - 07/09/2024
- Μέθοδος θεραπείας Bowtech - 06/09/2024
Διαφωνω μαζι σας στην ερμηνεια του πινακα.
Γράφεται πως ο Μικαλαντζελο ζωγράφισε ενα Αδάμ που με αυταρέσκεια τείνει το χέρι του στον Θεό,πως κάθεται βαριεστημένα γιατί αυτός δημιούργησε τον Θεό και έχει βαρεθεί από το δημιούργημα του
Ο πίνακας ο ίδιος σας διαψεύδει,ο Αδάμ έχει μια όμορφη,καλοσυνατη έκφραση στο πρόσωπο του (την αυταρέσκεια σε ποιο χαρακτηριστικό του την ειδατε),κοιτάζει τον Θεό κατάματα έχοντας όλη του την προσοχή συγκεντρωμένη στον Θεό που τον πλησιάζει(όπως δείχνει η στάση και του σώματος του το οποίο είναι μεν καθιστο σε χαλαροτητα,στρεφει ομως προς το μερος που ο Θεος απλωνει το χερι του),μια τετοια σταση δειχνει εμπιστοσύνη προς αυτον που τον πλησιάζει και ανεση.
Ο Θεος αιωρείται πάνω από τον Αδάμ δηλώνοντας έτσι πως αυτός είναι πάνω από τους φυσικούς νόμους,δειχνει ηλικιωμενος στο προσωπο,δηλώνοντας έτσι πως προϋπήρχε του Αδάμ,το σώμα του όμως είναι τόσο νεο και δυνατο οπως του Αδαμ και ειναι γεματο κινηση γιατι η δημιουργια εχει κινηση,δηλωνοντας πως αυτος ειναι που δινει κινηση και στον Αδαμ,άρα είναι ο Δημιουργός του.
Οι ανθρώπινες μορφές που λέτε πως υποβασταζουν τον Θεό,στον πίνακα κρατιούνται και κρεμονται από το σώμα του.Εάν ήταν αυτές οι ιπταμενες μορφές που κουβαλούσαν τον Θεό,δεν θα μπορούσε να έχει γείρει όλη το ένα μέρος του κορμιού του τεντωνοντας το χέρι του στον Αδαμ χωρίς να τον κρατάνε “βασταζοι”,θα είχε χάσει την ισορροπία του και θα έπεφτε.Η μορφή του Θεού αν και ανθρωπομορφη είναι ζωγραφισμενη ώστε να δείχνει πως δεν ισχύουν πάνω της οι φυσικοί νόμοι,δηλωνοντας την θεικοτητα της.
Το εάν ο Δημιουργός του Σύμπαντος ταυτίζεται με αυτόν που δημιούργησε τον άνθρωπο και αυτός ταυτίζεται με τον Θεό που μέσω κάποιου προφήτη δημιούργησε θρησκεία,είναι άλλη ιστορία.
Προσωπικά,ο Μικαλαντζελο βλέπω να αφήνει να εννοηθεί πως οι άνθρωποι είναι εξαρτημένοι από την ιδέα να είναι μαζί με το Θεό,οι μορφές που κρατιούνται από πάνω του συνωστίζονται πιάνοντας ένα κομμάτι του με τα πρόσωπα τους να αδιαφορμούν για ατον ανθρωπο που είναι δίπλα τους.
Διαφωνώ και με τις δύο ερμηνείες. Εδώ φαίνεται η λαχτάρα και η αγάπη του Θεού να γίνει ο άνθρωπος, που είναι ελεύθερος βούλησης, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοιωσην του.
Όμως ο άνθρωπος ο συγκεκριμένος που απεικονίζεται στον πίνακα δεν δείχνει αυταρεσκεια αλλά αλαζονεία και εγωισμό σαν να λέει δεν έχω ανάγκη κανέναν, ούτε τον Θεό. Ίδια ακριβώς ερμηνεία όπως με την σταύρωση του Χριστού. Εκείνος κατέβηκε να μας σώσει και εμείς Τον σταυρωσαμε.