Μήπως ήρθε η στιγμή να συναντήσεις τον Ήλιο σου;

0
191

Όταν ταξιδεύεις με το αεροπλάνο, πετάς πάνω από τα σύννεφα,
υπερβαίνεις τα σύννεφα…
Κι εκεί, συναντάς τον Ήλιο…
Στέκεται στη θέση του, λαμπερός, ζεστός, γλυκός…
Δεν τον έβλεπες πριν, γιατί τον έκρυβαν τα σύννεφα…
Αλλά εκείνος είναι πάντα εκεί…

Όταν σκέφτεσαι τον εαυτό σου, έρχονται παχιά “σύννεφα”, που κρύβουν τους ορίζοντές σου…

Είναι οι πεποιθήσεις σου για το “ποιος είσαι και ποιος δεν είσαι”, για το “τι μπορείς και τι δεν μπορείς”, για το “τι θες και τι δεν θες”, για το “τι πιστεύεις και τι δεν πιστεύεις”

Βαριά, ψηλά, αδιαπέραστα “νέφη” ορθώνονται γύρω σου, κι εσύ νομίζεις ότι υπάρχεις μόνο μέσα σε αυτά.

Κι έρχονται, τότε, κι άλλα σύννεφα… ο φόβος, η θλίψη, η αδυναμία, η αδικία, η απογοήτευση… και σκοτεινιάζουν κι άλλο το τοπίο σου…

Νομίζεις ότι είσαι ένα μουντό χειμωνιάτικο πρωινό…

Κι οι σκέψεις περιφέρονται στις ίδιες περιοχές, ξανά και ξανά… σαν να προαυλίζονται στα λιγοστά τετραγωνικά μιας φυλακής.

Όμως, δεν γεννήθηκες για να ζεις έτσι…

Δεν γεννήθηκες για να ζεις κάτω από τα “σύννεφά” σου…

Δεν γεννήθηκες για να ζεις αποκομμένος από το φως…

Μήπως ήρθε η στιγμή να κάνεις την υπέρβασή σου;

Μήπως ήρθε η στιγμή να βρεθείς πάνω από τα “σύννεφά” σου;

Μήπως ήρθε η στιγμή να συναντήσεις τον Ήλιο σου;

Ακόμα κι αν ο νους σου αμφιβάλει και αντιδρά και προσπαθεί να ξεφύγει εφευρίσκοντας δικαιολογίες…
ακόμα κι αν οι εσωτερικές φωνές του φόβου, της ανεπάρκειας και της ματαιότητας σε γραπώνουν και προσπαθούν να σου κόψουν τη φόρα στήνοντας δυσοίωνα σενάρια…
ακόμα κι έτσι, χρειάζεται να αποφασίσεις να προχωρήσεις… έστω και μαζί τους… μέχρι τη στιγμή εκείνη που δεν θα υπάρχει λόγος να συνεχίσουν να ζουν μέσα σου…

Χρειάζεται να συναντήσεις τον Ήλιο σου… να τον δεις… να τον χαρείς!

Πώς είναι δυνατό να ζεις χωρίς να έχεις δει τον Ήλιο σου, το Φως σου;…

Κι όταν το καταφέρεις, έστω για μια στιγμή,
παρόλο που ίσως μια πλευρά σου θα συνεχίσει να πασχίζει να “μην ταράξει τους κύκλους” της… μια άλλη πλευρά σου θα έχει βιώσει την ομορφιά και τη φωτεινότητα που κρύβεται πάνω από την καταχνιά, και θα μπορεί εκεί να επιστρέφει, εκεί να στηρίζεται, εκεί να αποφασίσει να οδεύσει και να υπάρξει…

Ο Ήλιος σου είναι ο Άνθρωπος Φωτός που είσαι ελεύθερος να είσαι…

Είναι εκείνος που επιλέγει να ακτινοβολεί αγάπη, σοφία και ηρεμία…

Είναι εκείνος που μπορεί να μεταμορφώνει και να ανυψώνει την πραγματικότητά του…

Είναι εκείνος που χαίρεται να απλώνει γύρω του φως καλοσύνης και ελπίδας…

Γίνε ο Άνθρωπος Φωτός που ήρθες να είσαι! Ο κόσμος χρειάζεται το φως σου!

Newsletter εγγραφή

 

"Πέρα από το Φως"

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

No apps configured. Please contact your administrator.
εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ