Οι Κανόνες του Νου | Mέρος Β’

1
248

Του Στέφανου Βαούτη

Διαβάστε : Οι Κανόνες του Νου | Mέρος Α’

κανόνας 5: Αντίθετες ιδέες δεν μπορούν να συνυπάρχουν την ίδια στιγμή.

 

Αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός κανόνας. Για να προγραμματίσουμε τον εαυτό ας αποτελεσματικά, δηλαδή όχι μόνο να έχουμε ιδέες αλλά να τις θέτουμε σε εφαρμογή, χρειάζεται να έχουμε επίγνωση για κάθε αντίθετη ιδέα που μας «τραβάει» προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη αιτία για την έλλειψη αποτελεσματικής ανταπόκρισης στον προγραμματισμό – κάποια κομμάτια του εαυτού μας δεν έχουν συνυπογράψει σε αυτό το πρόγραμμα. Έτσι υπονομεύουμε τις προσπάθειές μας.

Η πιο συνηθισμένη εσωτερική σύγκρουση είναι μεταξύ αρχών και πειρασμού, δηλαδή, μία σύγκρουση ανάμεσα σε μια αξία που επισήμως δεχόμαστε και το να πάρουμε ευκαιρίες που φαίνεται να είναι πιο βολικές, κερδοφόρες ή ευχάριστες τη συγκεκριμένη στιγμή. Αυτό απεικονίζεται συνήθως στα κινούμενα σχέδια με την εικόνα ενός αγγέλου και ενός διαβόλου στον καθένα από τους δύο ώμους του ήρωα. Συχνά βιώνουμε αυτό το είδος του διαλόγου εσωτερικά, και ακούμε τα πολλά πειστικά επιχειρήματα που χρησιμοποιεί ο «διάβολος» για να μας πείσει να παρατήσουμε τις αρχές μας.

Επίγνωση και Στοχασμός στον Προγραμματισμό

Όταν προγραμματίζετε τον εαυτό σας για πραγματική, ισχυρή και σταθερή αλλαγή, χρειλαζεται να γνωρίζουμε ποιες είναι οι σκέψεις μας και πώς να τις χειριστούμε. Χρειάζεται, επίσης να εξετάσουμε τις σκέψεις και τις αντιδράσεις των άλλων ανθρώπων καθώς και τον τρόπο με τον οποίο θα τις αντιμετωπίσουμε.

Ο συμβιβασμός προκαλεί σύγκρουση

Αυτή είναι η συνέπεια της αρχής του συμβιβασμού. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουμε επειδή αυτή η σύγκρουση δημιουργεί αναπόφευκτα νοητικά, σωματικά και συναισθηματικά συμπτώματα. Και δεν μπορούμε πάντα να γνωρίζουμε τι συνέπειες που θα εμφανιστούν όταν συμβιβάζουμε τις βασικές μας αρχές και αξίες. Γι αυτό, όταν δημιουργούμε τον προγραμματισμό μας, να είμαστε βέβαιοι ότι περιλαμβάνει μόνο προτάσεις/δηλώσεις/υποβολές τις οποίες συνυπογράφουμε 100%.

Κανόνας 6: Ένα σύμπτωμα που έχει προκληθεί από ένα συναίσθημα, προκαλεί οργανική αλλαγή όταν παραμένει για αρκετό χρονικό διάστημα.

Κανόνας 7: Κάθε φορά που το νευρικό σας σύστημα αντιδρά με έναν συγκεκριμένο τρόπο, γίνεται ευκολότερο να αντιδράσει με τον ίδιο τρόπο την επόμενη φορά.

Αυτοί οι δύο κανόνες πηγαίνουν μαζί επειδή αν κάνουμε κάτι για αρκετό χρονικό διάστημα, δημιουργούμε μια σχεδόν αυτόματη διαδικασία στο νευρικό μας σύστημα και τελικά προκαλείται μια μόνιμη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο το νευρικό μας σύστημα λειτουργεί. Όταν συμβεί αυτή η αλλαγή, τότε οποιαδήποτε λειτουργία ή όργανο στο σώμα μπορεί να επηρεαστεί.

Οι επιδράσεις των σκέψεων μας στο σώμα μας αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Αν έχουμε εμπλακεί σε χρόνια ανησυχία, αν έχουμε εμπλακεί σε χρόνια προσδοκία του χειρότερου που μπορεί να συμβεί, αν έχουμε εμπλακεί σε χρόνιες καταστροφικές προσδοκίες, τότε το σώμα μας θα υποφέρει τις επιδράσεις όλων αυτών. Το στρες, για παράδειγμα, έχει ισχυρές επιδράσεις στο ανοσοποιητικό μας σύστημα, κάτι που μπορεί να αποδυναμώσει την αντίστασή μας στις μολύνσεις και τις ασθένειες.

Είναι πιο εύκολο να ελέγξουμε ένα σύστημα ενώ είναι ακόμα λειτουργικό επειδή αν η οργανική ζημιά έχει συμβεί ως αποτέλεσμα, ως σύμπτωμα, χρειάζεται να γίνει πολύ περισσότερη δουλειά. Όταν δημιουργηθεί μια συνήθεια, γίνεται πιο εύκολο να την ακολουθήσει κανείς και πιο δύσκολο να «σπάσει». Όταν ξεκινάμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, εγκαθιδρύουμε ένα καινούριο μοτίβο στις νευρικές οδούς στον εγκέφαλο.
Όταν σταματάτε να κάνουμε κάτι, απομακρυνόμαστε από τα παλιά μοτίβα των νευρικών οδών στον εγκέφαλο. Όταν ξεκινάμε να κάνουμε Αυτό-Ύπνωση, πολλά από όσα κάνουμε προκαλούν συνήθως τη διαγραφή ή το σπάσιμο παλιών συνηθειών.

Με την Αυτο-Ύπνωση και την Ύπνωση στα πλαίσια της Υπνοθεραπείας ξεκινάμε καινούρια μοτίβα συνηθειών.

Κανόνας 8: Όταν ασχολούμαστε με τον υποσυνείδητο νου, όσο πιο μεγάλη είναι η συνειδητή προσπάθεια, τόσο λιγότερο ανταποκρίνεται το υποσυνείδητο.

Με άλλα λόγια, αν θέλουμε να μεγιστοποιήσουμε την υποσυνείδητη ανταπόκριση, δεν σφίγγουμε τα δόντια και προσπαθούμε σκληρά, γιατί όσο πιο σκληρά προσπαθούμε, τόσο λιγότερα αποτελέσματα θα έχουμε. Χρειάζεται να μάθουμε να αφήνουμε κάτι να συμβεί. Επιτρέπουμε σε κάτι να συμβεί αντί να προσπαθούμε να το κάνουμε να συμβεί. Κάνουμε πίσω και επιτρέπουμε στον εαυτό μας να ανταποκριθεί ανεξάρτητα από τη συνειδητή προσπάθεια.

Για μερικούς ανθρώπους, αρχικά αυτό μπορεί να είναι κάτι δύσκολο. Είναι πραγματικά κάτι πολύ απλό να κάνει κανείς, αλλά αν είστε ένα από αυτά τα άτομα που αναπτύσσουν συγκεκριμένα είδη φοβισμένων αντιδράσεων, μπορεί να είναι πολύ δύσκολο. Αν έχετε ένα βαθύ φόβο για το τι μπορεί να συμβεί αν δεν έχετε τον έλεγχο κάθε στιγμή, μπορεί να είναι πολύ δύσκολο για εσάς να μην εμπλακείτε στην προσπάθεια να κάνετε την αντίδραση να συμβεί χρησιμοποιώντας τον συνειδητό σας νου, επειδή για να επιτρέψετε στην αντίδραση να προέλθει από το υποσυνείδητό σας, θα πρέπει να απελευθερώσετε τον συνειδητό έλεγχο και να επιτρέψετε σε ένα πιο ισχυρό κομμάτι του εαυτού σας να έχει τον έλεγχο.

Χρησιμοποιείτε τον συνειδητό σας νου για να προσδιορίσετε τη φύση της αντίδρασης που θέλετε να προκαλέσετε στον υποσυνείδητο νου σας, αλλά όταν έρχεται η ώρα να βιώσετε αυτή την υποσυνείδητη αντίδραση, είναι απαραίτητο να παραδώσετε τον έλεγχο στο υποσυνείδητό σας και να επιτρέψετε σε αυτό το κομμάτι του εαυτού σας να ελέγξει την αντίδρασή σας.

Οι άνθρωποι συχνά με ρωτάνε «Δεν είναι ο Υπνοθεραπευτής που ελέγχει το άτομο που υπνωτίζεται»;. Όχι, καθόλου. Αν ο Υπνοθεραπευτής μπορούσε με κάποιο τρόπο να δημιουργήσει τις υποσυνείδητες αντιδράσεις που βλέπουμε να συμβαίνουν εσωτερικά στον καθένα κατά τη διάρκεια της Ύπνωσης, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Υπνοθεραπευτής σας ελέγχει. Αλλά η υπνωτική υποβολή απλά επικοινωνεί σε εσάς αυτό που ο Υπνοθεραπευτής θέλει από το υποσυνείδητό σας να κάνει, και ο υποσυνείδητος νους σας, τότε, ελέγχει την αντίδρασή σας.

Ακόμα και η Ετερο-Ύπνωση, όταν κάποιος άλλος μας υπνωτίζει, είναι Αυτο-Ύπνωση, εσείς αφηνεστε να υπνωτιστείτε και πάλι.

Στην Ύπνωση, φαίνεται ότι χάνουμε τον έλεγχο, αλλά αυτό που στην πραγματικότητα κάνουμε είναι ότι μεταφέρουμε τον έλεγχο, από το συνειδητό επίπεδο σε ένα άλλο κομμάτι του εαυτού μας.

Γι αυτό επιτυγχάνουμε πιο ισχυρά αποτελέσματα όταν επιτρέπουμε στο συνειδητό μας νου και τον υποσυνείδητο νου να εργαστούν μαζί από όσα επιτυγχάνουμε όταν ο συνειδητός νους προσπαθεί να εργαστεί μόνος του, και ακόμα πιο ισχυρά (αποτελέσματα) από όταν ο συνειδητός νους προσπαθεί να εργαστεί εναντίον στην αντίδραση του υποσυνείδητου νου.

Δεν έχετε τον έλεγχο επειδή δεν είστε σε θέση να εγκαταλείψετε τον έλεγχο. Δεν μπορείτε να παραδώσετε τον έλεγχο. Εξασκείτε υπερβολικό έλεγχο. Υποφέρετε από καταναγκασμό για έλεγχο, ο οποίος πάντα βασίζεται στον φόβο.

Η Αυτο-Ύπνωση – και η Ύπνωση στα πλάισια της Υπνοθεραπείας- μπορεί να σας φέρει σε ένα μέρος όπου ίσως για πρώτη φορά στη ζωή σας, εσείς εξασκείτε τον έλεγχο στον εαυτό σας.

Διαβάστε : Οι Κανόνες του Νου | Mέρος Α’

Στέφανος Βαούτης

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

No apps configured. Please contact your administrator.
εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ