Όταν δεν ξέρεις απλά τι να κάνεις…

0
2576

Της Φωτεινής Γαλάνη

Πίστευες πως εδώ και κάποιο καιρό έχεις μπει σε ένα πνευματικό δρόμο. Πως γνωρίζεις πως είναι να είσαι μέσα στο φως. Ξέρεις πλέον πως τις στιγμές που βιώνεις δύσκολες καταστάσεις χρειάζεται να σκέφτεσαι θετικά. Έτσι θα δημιουργήσεις θετικές καταστάσεις. Είναι όμως κι αυτές οι στιγμές, που όσο κι αν το θες όσο κι αν το προσπαθείς, όλα τα σενάρια και οι σκέψεις του νου δε σε ησυχάζουν. Κάθε οραματισμός, κάθε σκέψη σου για το μέλλον αφυπνίζει μέσα σου αρνητικά συναισθήματα κι αυτό δε το θέλεις.

Χρειάζεται να σταματήσεις να σκέφτεσαι. Χρειάζεται να ησυχάσεις το νου. Ο νους μπορεί να ησυχάσει εάν διαπιστώσει πως νοιώθεις μέσα σου γαλήνη. Τότε ησυχάζει γιατί δεν έχει να σου πει κάτι για να σε «σώσει από τον κίνδυνο». Γιατί κατά βάση αυτό κάνει. Μόλις νοιώθεις μέσα σου αναστάτωση ο νους ξεκινά να σου μιλά και δε σταματά εύκολα. Όπως όταν παλαιότερα ο άνθρωπος έβλεπε το άγριο θηρίο μπροστά του και ένοιωθε το φόβο και τον πανικό να κυριαρχεί, ο νους αυτομάτως έμπαινε σε πλήρη ενεργοποίηση και με τις λύσεις που έδινε εξασφάλιζε τη επιβίωση του είδους. Τώρα όμως δε γίνεται το ίδιο. Τώρα δεν υπάρχει άγριο θηρίο μπροστά σου. Παρόλαυτα ο νους δε το διακρίνει αυτό. Κάθε φορά που διαπιστώνει εκείνο το συναίσθημα φόβου και πανικού ξεκινά τις διεργασίες του.

Ξέρεις πλέον κάποιες τεχνικές που μπορείς να εφαρμόσεις για να γαληνέψεις μέσα σου κι έτσι να ησυχάσεις το νου σου. Όμως για κάποιο λόγο δε βρίσκεις τη θέληση και το κουράγιο να τις εφαρμόσεις όπως πρέπει. Κάθε σου σκέψη σε φέρνει σε απόγνωση. Κάθε σου σκέψη γίνεται όλο και η χειρότερη εκδοχή έκβασης της κατάστασης που βιώνεις. Περνούν οι μέρες έτσι μέσα στη δυσφορία και στην αποδυνάμωση. Ο φόβος γίνεται και πάλι μέρος της ζωής σου. Εκεί που είχες νοιώσει πια πώς είναι να μη φοβάσαι, πώς είναι να νοιώθεις μόνο αγάπη. Έρχεται και πάλι εκείνη η παλιά αίσθηση φόβου και σε κυριαρχεί καθημερινά. Νοιώθεις πως δεν έχεις τη δύναμη να το ελέχγεις. Και κουράζεσαι. Κουράζεσαι πολύ. Δε μπορείς και δε θέλεις να συνεχιστεί άλλο. Αλλά δε ξέρεις τι να κάνεις.

Κι εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιείς πως εφόσον δεν μπορείς να ελέγχεις τίποτα, πως είσαι σε απόγνωση και απόλυτα σίγουρος πως δε ξέρεις τι να κάνεις, ένα μόνο πράγμα μένει. Να μη κάνεις τίποτα. Απολύτως τίποτα. Να αφεθείς στην κατάσταση. Να αφεθείς στα χέρια του φόβου σου και να πεις: «Εντάξει, ήρθες και πάλι. Αυτή τη φορά δε θα σε πολεμήσω, αλλά θα σε ακούσω. Ό,τι είναι να γίνει ας γίνει.» Κι εσύ απλά μετά παρατήρησε. Παρατήρησε σα να είσαι θεατής της ταινίας της ζωής σου. Όσο μπορείς σιγά σιγά. Κι όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερο, όλο κι ευκολότερα. Με τη βοήθεια των τεχνικών που έχεις ήδη μάθει και αφυπνίζουν την αγάπη μέσα σου όλο αυτό θα γίνεται γρηγορότερα. Έτσι θα μπορέσεις και να ακούσεις τι σου λέει ο φόβος σου. Κι ο φόβος από την άλλη, αν δει πως τον ακούς και δεν του αντιστέκεσαι θα σε επισκέπτεται όλο και σπανιότερα. Μέχρι να σε βαρεθεί και να σε αφήσει ήσυχο. Έτσι θα καταλήξεις να είσαι γεμάτος αγάπη. Έτσι θα καταλήξεις να ξαναβρείς την αληθινή σου φύση. Κι ολό αυτό γιατί ο φόβος σου ήταν εκεί να σου δείχνει τι ΔΕΝ είσαι πραγματικά.

 

φόβος, νους

Φωτεινή Γαλάνη

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

Σχολιάστε

No apps configured. Please contact your administrator.
Αφήστε το σχόλιό σας !
Γράψτε το όνομά σας