Με ποιον είναι θυμωμένο το θύμα;

0
1237

Ο θυμός είναι σαν το ηφαίστειο που κοιμάται, μόλις συσσωρευτεί κρίσιμη μάζα γίνεται έκρηξη της λάβας. Τότε η λάβα δεν έχει έλεγχο, προχωράει καταστρέφοντας ό, τι βρει στον δρόμο της.

 

Σήμερα θα αναλύσουμε κάποιους από τους τρόπους με τους οποίους συσσωρεύουμε τον θυμό μέσα μας. Οι τρόποι είναι πολύ περισσότεροι, θα δούμε όμως τρεις από αυτούς μέσα από παραδείγματα που έχω δημιουργήσει για τους σκοπούς αυτού του άρθρου, βασισμένη σε πραγματικές ιστορίες που συναντώ συχνά.

Παράδειγμα 1. Θυμός απέναντι στην μητέρα

«Έχω κουραστεί να νιώθω θύμα…» το είπε χαμηλόφωνα μια καλλονή και ξέσπασε σε κλάματα.

«Μια ζωή το θύμα της… της μάνας μου είμαι… Με χρησιμοποιούσε για να αποκτήσει αυτό που ποθούσε τόσο πολύ, αυτό που για εκείνη ήταν το άπιαστο όνειρο. Το όνειρο της ήταν να γίνει διάσημη, να την αναγνωρίζουν στους δρόμους και να της ζητάνε αυτόγραφα…

Δεν πέτυχε πουθενά: ούτε στο θέατρο, ούτε στο τραγούδι, ούτε στην πασαρέλα…

Από μικρή με τραβολογούσε σε φωτογραφίσεις, πλήρωνε, αντί να την πληρώνουν για να μπει η φωτογραφία μου σε εξώφυλλο.

Ως παιδί δεν έχω φάει ένα κομμάτι από την τούρτα των γενεθλίων μου, δεν ήξερα τι να πει Coca-Cola, MacDonald’s και πατάτες τηγανιτές. Στα πάρτι των συμμαθητών δεν πήγαινα γιατί έκρυβαν κίνδυνο για την «καριέρα» μου.

Την μισώ! Μου κατέστρεψε την ζωή! Μου απαγόρευε να κυκλοφορώ! Να έχω φίλους! Να έχω την δική μου ζωή και τις δικές μου επιλογές!»

Ένα κλασικό παράδειγμα όταν τα παιδιά πληρώνουν για τα ανεκπλήρωτα όνειρα των γονέων τους.

Το παιδί είναι καταδικασμένο, από μικρή ηλικία, να έχει μία συγκεκριμένη πορεία η οποία  το οδηγεί στην… πραγματοποίηση αυτών που θέλουν οι γονείς: θα γίνεις εκπαιδευτικός, επειδή έχουμε οικογενειακή παράδοση, θα σπουδάσεις οικονομικά επειδή έχουμε εργοστάσιο, θα γίνεις ζαχαροπλάστης για να κληρονομήσεις το ζαχαροπλαστείο, δεν θα σπουδάσεις επειδή δεν έχω σπουδάσει ούτε εγώ και μια χαρά τα κατάφερα!

Τα θέλω του παιδιού δεν ακούγονται καν…
Ο θυμός του παιδιού συσσωρεύεται για να κάνει κάποια στιγμή το «μπαμ» και να αναρωτηθεί ο γονιός: «Μα, τι του λείπει; Του τα έχω όλα στο πιάτο!»

Εδώ είναι ολοφάνερο ότι το παιδί είναι θυμωμένο με την μητέρα του και τα δικά της όνειρα.

Αν αναγνωρίζετε τέτοιο μοτίβο και εσείς στη ζωή σας, τότε χρειάζεται να πάρετε τα όνειρά σας πίσω!
Μπορεί να σας φαίνεται δύσκολο και ακατόρθωτο, όμως γίνεται!
Μόλις δυναμώσουμε εσωτερικά και δουλέψουμε τα τραύματα της ψυχής τότε γίνονται θαύματα!

Παράδειγμα 2. Θυμός απέναντι στον πατέρα

«Μεγάλωσα με μια αυταρχική μαμά. Φώναζε για το παραμικρό, χειραγωγούσε, χρησιμοποιούσε τα προβλήματα της υγείας της για να μας χειρίζεται ύπουλα…

Ήταν πολύ κακή και σκληρή μάνα…
Υπήρχαν δύο αντιθέσεις μέσα στο σπίτι:
– Η μάνα που φώναζε
– Ο πατέρας, που ήταν πάντα ήσυχος, άκακος και σιωπηλός…

Τον χειρίζονταν και αυτόν. Μετά το κατάλαβα: του έπαιρνε όλον τον μισθό, το σεξ μεταξύ τους είχε πεθάνει αφού γεννήθηκα εγώ. Το κατάλαβα γιατί πολλές φορές φώναζε και το πίστευε ότι αν κάνω έστω μια φόρα σεξ τότε θα μείνω έγκυος! Για να μην είχε μείνει, μάλλον δεν είχαν ερωτική ζωή…

Επειδή η μάνα ήταν πολύ αυστηρή με μένα και με περιόριζε πολύ, της χρεώνω που δεν έχω παντρευτεί! Εκείνη φταίει! Είμαι τόσο θυμωμένη μαζί της!

Όταν ο πατέρας μου αρρώστησε, εκείνη δεν ήθελε να τον φροντίζει! Τον ανέλαβα εγώ… Αν τον φρόντιζε, δεν θα ήμουν περιορισμένη. Εκείνος δεν έφταιγε! Ήταν πράος και αμίλητος. Πάντα ήθελα να βρω έναν άνδρα σαν τον πατέρα μου: εργατικό, ήσυχο, χωρίς να ανακατεύεται στα πράγματα…»

Σε αυτό το παράδειγμα, η φίλη μας πιστεύει λανθασμένα πως η αιτία του θυμού της είναι η μητέρα της. Ναι, δεν αντιλέγω, της φερόταν σκληρά. Όμως ο βαθύτερος θυμός της είναι για τον πατέρα της… Για ποιο λόγο;

Το παιδί νιώθει ευάλωτο και απροστάτευτο. Η μεγαλύτερη ανάγκη του είναι να αισθάνεται ασφάλεια. Όταν δέχεται την επίθεση, όπως στο παράδειγμα από την  μητέρα της, τότε περιμένει υποσυνείδητα και συνειδητά να έρθει κάποιος να το σώσει. Ο πατέρας της, όμως, δεν έπαιρνε θέση και ήταν ανίκανος να προστατέψει τον εαυτό του και το παιδί. Υποσυνείδητα το παιδί του «χρεώνει» το γεγονός ότι  ποτέ δεν πήρε θέση και δεν την υπερασπίστηκε.

Όσο έχουμε συσσωρευμένο και αδούλευτο θυμό με τον γονιό του αντίθετου φύλου, τόσο δυσκολευόμαστε να βρούμε ταίρι ή να κάνουμε μια σχέση με αρμονία και αγάπη.

Χρειάζεται να αναρωτηθούμε:

«Τι είδους καταστάσεις βίωσα στην παιδική ηλικία στο σπίτι των γονιών μου;»
«Δυσκολεύομαι να κάνω σχέση;»
«Όταν κάνω σχέση, δυσκολεύομαι να την κρατήσω;»
«Τι νιώθω για τον γονέα του αντίθετου φύλου;»

Αν οι απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις είναι ΝΑΙ, τότε θα χρειαστεί να θεραπεύσετε το «μικρό παιδί» μέσα σας για να αποκατασταθεί η ασφάλεια, η πληρότητα και η αρμονία στην σχέση.

Παράδειγμα 3. Θυμός απέναντι στον εαυτό μου

«Δεν μπορώ να καταλάβω που κάνω λάθος… Τους τα παρέχω όλα με τον καλύτερο τρόπο:

Το πρωινό στον καθένα ξεχωριστά, το μεσημέρι φτιάχνω 2-3 φαγητά επειδή ποτέ δεν μου λένε τι θέλουν να φάνε, μην τους αφήσω νηστικούς.  Όλα πλυμένα, σιδερωμένα, το σπίτι καθαρό και τακτοποιημένο. Πάω τα παιδιά στα φροντιστήρια, και στις δραστηριότητές τους. Έχω παρατήσει τον εαυτό μου επειδή δεν προλαβαίνω. Δε το μετανιώνω, χαλάλι τους…

Ο άνδρας μου δουλεύει πολύ, οπότε, όταν θα επιστρέψει στο σπίτι, θέλει την ησυχία του, να μην τον ενοχλεί κανένας. Έτσι δεν του ανοίγω την κουβέντα αν δεν το κάνει εκείνος πρώτα.
Παρόλα αυτά, τα παιδιά μου φωνάζουν και με κατηγορούν, με κάνουν να νιώθω ενοχές και τύψεις…
Ο άνδρας μου με αγνοεί και με θυμάται όταν θελήσει να του φέρω νερό ή να κάνει σεξ.

Αφού καλύπτω όλες τις ανάγκες τους, δεν μιλάω, δεν αντιδράω… Γιατί μου φέρονται έτσι; Δεν θυμώνω μαζί τους, απλά αναρωτιέμαι…»

Σε αυτό το παράδειγμα βλέπουμε μια γυναίκα η οποία έχει παραδοθεί ολόψυχα στο ρόλο του θύματος!

Το πιο θλιβερό είναι ότι δεν το καταλαβαίνει η ίδια και βλέπει την κατάσταση που ζει ως φυσιολογική. Δεν υπάρχει πουθενά ως μέλος της οικογένειας! Ο λόγος της δεν μετράει, τα θέλω της δεν υπάρχουν και οι επιθυμίες της είναι καταπιεσμένες.

Μάλλον δεν έχει επιθυμίες…

Είναι βαθιά θυμωμένη και ο θυμός της είναι μια κατάσταση χρόνων. Τον έχει κρύψει καλά, κάτω από το χαλάκι… Το χαλί της έχει φουσκώσει, έχει σηκωθεί και όπου να ‘ναι θα σκοντάψει σε αυτό.

Με ποιον τρόπο θα σκοντάψει;

Ο θυμός, από την στιγμή που θα γεννηθεί, δεν υπάρχει περίπτωση να παραμείνει κρυφός και εκφράζεται με δύο τρόπους:
1. Να τα κάνει όλα θρύψαλα και σκόνη κάνοντας ένα «μπαμ»
2. Να εκδηλωθεί με αρρώστια

Τι προτιμάτε; Τον τρόπο Ένα ή τον τρόπο Δύο;
Ο καθένας μας έχει τα δικά του «χαλάκια»… Το ζητούμενο είναι τι κάνουμε με αυτά;

Υπάρχει και ο τρίτος  τρόπος: να δουλέψουμε τον συσσωρευμένο θυμό. Αυτός είναι ο δρόμος της Αυτογνωσίας και Αυτοβελτίωσης.

Καλό είναι να προλαβαίνουμε τις καταστροφικές εκφάνσεις του θυμού κάνοντας δουλειά με τον εαυτό μας.

Κάνοντας προσωπικές συνεδρίες ενδυνάμωσης και θεραπείες των τραυμάτων, διαβάζοντας βιβλία και παρακολουθώντας σεμινάρια.

Παρακολουθήστε τo Online Σεμινάριο:
«Δραστική Επίτευξη Στόχων μέσα από την Δραστική Συγχώρεση»

 

Newsletter εγγραφή

 

Ζέτα Νικολαιτσουκ
Πρόσφατα άρθρα του συντάκτη Ζέτα Νικολαιτσουκ (όλα τα άρθρα)

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

Σχολιάστε

No apps configured. Please contact your administrator.
Αφήστε το σχόλιό σας !
Γράψτε το όνομά σας