Eπιστροφή στην Αθήνα. Οι βαλίτσες άδειασαν, τα πλυντήρια πήραν φωτιά, τινάξαμε στο μπαλκόνι την άμμο που τρύπωσε άθελά της στις αποσκευές μας και υποδεχτήκαμε τις πρώτες γλυκές βροχές του Σεπτέμβρη. Όλα ξαναβρίσκουν τη θέση τους και εμείς τους ρυθμούς μας. Μόνο αυτά τα χαρούπια που μαζέψαμε δεν ξέρω πού να τα βάλω, το σπίτι μας ασφυκτιά, τα ντουλάπια δεν κλείνουν! Σε μια κούτα στο μπαλκόνι κάθε μέρα με κοιτάνε σαν να μου λένε «Εμάς τώρα τί μας μάζεψες, για διακοσμητικό;». Την πέμπτη μέρα το παίρνω απόφαση: ήρθε η ώρα να φτιάξουμε το δικό μας χαρουπόμελο.
Το χαρουπόμελο είναι το σιρόπι που προκύπτει από το βράσιμο των χαρουπιών. Γλυκό, έχει κάτι από σοκολάτα και καραμέλα, θυμίζει λίγο πετιμέζι, δύσκολο να το περιγράψεις ακριβώς καθώς έχει τη δική του χαρακτηριστική γεύση. Το χρησιμοποιούμε ως φυσικό γλυκαντικό. Εκτός από τη γλύκα, είναι πλούσιο σε ασβέστιο και φώσφορο, βιταμίνες Β και αντιοξειδωτικές ουσίες. Το καλύτερο, είναι χωρίς καφεϊνη και κατάλληλο για αλλεργικούς στη σοκολάτα (περισσότερα για τη θρεπτική του αξία έχουμε ήδη γράψει εδώ). Δοκιμάστε το σε γιαούρτι ή παγωτό, σε μαρινάδες για κρέας και σάλτσες, σε μπισκότα, ψωμί και κέικ, με λουκουμάδες ή pancakes. Δίνει μια γήινη, σοκολατένια σχεδόν γεύση!
Αφού το πήραμε απόφαση, τηλεφωνήσαμε πρώτα στη γιαγιά στην Κρήτη να μας δώσει τα φώτα της: «Α είναι πολύ εύκολο, κόβεις τα χαρούπια σε κομμάτια, τα μουλιάζεις για 2 μέρες και βράζεις το νερό τους». Piece of cake δηλαδή που λένε και στο χωριό μου. Αναλυτικές οδηγίες βρήκαμε και στο blog του www.cretangastronomy.gr. Οπότε ανασκουμπωθήκαμε και αρχίσαμε. Και να τι συμβαίνει όταν μια άσχετη αποφασίζει να τα βάλει με τα χαρούπια:
Δυσκολία 1: Πώς ξεχωρίζεις τα καλά από τα χαλασμένα χαρούπια; Δεν ήταν και τόσο δύσκολο τελικά. Τα καλά χαρούπια είναι συμπαγή, γυαλιστερά, χωρίς τρύπες, όταν τα σπάσεις νιώθεις τη σάρκα τους σφιχτή και όχι φουσκωμένη και φυσικά δεν έχουν σκουληκάκια ή άλλους τέτοιου είδους κατοίκους! Τα καταλαβαίνεις και από την εμφάνιση: πετάμε όσα έχουν φουσκώσει, τα νιώθουμε κούφια και είναι δίχρωμα. Όταν τα κόβεις πάντως διαλύονται οι όποιες αμφιβολίες τύπου να το αφήσω ή να το πετάξω. Η παρακάτω φωτογραφία ίσως σας βοηθήσει αν είστε κι εσείς πρωτάρηδες στο σπορ:
Δυσκολία 2: Πώς τα κόβεις κομματάκια; Γιατί αν το κάνεις με τα χέρια, τις φουσκάλες δεν τις γλιτώνεις, αν το κάνεις με μαχαίρι κινδυνεύει η σωματική σου ακεραιότητα και των γύρω σου επίσης. Ευτυχώς εδώ επενέβη ο παππούς, ο οποίος μας έδωσε έναν κόφτη καλωδίων και κάναμε σούπερ δουλειά. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Αφού λοιπόν ξεπεράσαμε τις αντικειμενικές δυσκολίες, πήραμε τη μεγαλύτερη κατσαρόλα μας και εφαρμόσαμε τις οδηγίες της γιαγιάς. Και πράγματι, για να μην σας κουράζω, τα καταφέραμε! Το φτιάξαμε το άτιμο και ήταν πολύ νόστιμο! Βέβαια από τα 2 λίτρα νερό σου βγαίνει ένα μικρό βαζάκι, αλλά από χαρούπια έχουμε μπόλικα, τώρα που πήραμε το κολάι θα ξαναφτιάξουμε. Σε σχέση με του εμπορίου, γευστικά μας άρεσε πολύ περισσότερο το δικό μας (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου…) Η μόνη διαφορά είναι ότι το χειροποίητο βγαίνει λίγο πιο στυφό, δεν ξέρω όμως γιατί.
Να και μερικά πράγματα που ίσως δεν ξέρατε για το χαρουπόμελο και το χαρουπόνερο:
- Παραδοσιακά το χρησιμοποιούσαν σαν φάρμακο για παθήσεις αναπνευστικού. Η δοσολογία για να ανακουφιστείτε από τον ξερό βήχα: 2 κουταλιές της σούπας χαρουπόμελο την ημέρα, 1 μόλις ξυπνήσουμε και 1 πριν τον ύπνο για 20 μέρες. Η αρχαία κινεζική ιατρική έρχεται να επιβεβαιώσει το λαϊκό γιατροσόφι: «το χαρούπι θεωρείται ηπίως θερμό, ελάχιστα υγρό και κυρίως ξηρό. Συνδέεται με τους πνεύμονες, τον σπλήνα και τα νεφρά. Θρέφει το Yin όλου του σώματος και υγραίνει. Θρέφει και υγραίνει τους πνεύμονες, για αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις αλλεργικού άσθματος, χρόνιας βρογχίτιδας, εμφυσήματος και καρκίνου των πνευμόνων.»¹
- Λόγω των στυπτικών του ιδιοτήτων είναι φυσικό αντιδιαρροϊκό.
- Μην το πιείτε, λουστείτε! Αν δεν θέλετε να φτιάξετε χαρουπόμελο, μπορείτε να εφαρμόσετε την παρακάτω παραδοσιακή συνταγή για την ανόρθωση του γυναικείου στήθους και περιποίηση του δέρματος (κάνει το δέρμα σφιχτό και στιλπνό), που λέγεται ότι την χρησιμοποιούσαν οι χανούμισσες στα χαρέμια των Σουλτάνων: Βράζουμε όση ποσότητα χαρουπιών θέλουμε σε νερό (ίσα να σκεπάζει τα χαρούπια) για 30 λεπτά. Στην συνέχεια πλενόμαστε ή και λουζόμαστε με το νερό στο οποίο έβρασαν τα χαρούπια.
Πολύ ξέφυγα όμως, να επιστρέψουμε στη συνταγή μας…
Θα χρειαστούμε (για ένα βαζάκι χαρουπόμελο περίπου 250ml):
- 1 κιλό χαρούπια
- περίπου 2,5 λίτρα νερό
Πώς το φτιάχνουμε:
(www.cretangastronomy.gr)
- Κάνουμε ένα προσεκτικό ξεδιάλεγμα των χαρουπιών (διαβάστε παραπάνω για οδηγίες προς ναυτιλομένους).
- Πλένουμε καλά τα χαρούπια και τα κόβουμε σε μικρά κομμάτια 2–3 εκατοστών. Για να μην πονέσουν τα χέρια μας χρησιμοποιούμε έναν κόφτη συρμάτων ή κάτι αντίστοιχο.
- Βάζουμε τα κομμάτια των χαρουπιών σε μία κατσαρόλα και προσθέτουμε νερό, να τα καλύψει 2 δάχτυλα περίπου. Τα βράζουμε για 5 λεπτά, ύστερα κλείνουμε το καπάκι της κατσαρόλας και τα αφήνουμε 48 ώρες να βγάλουν το σιρόπι τους.
- Αφού περάσουν 48 ωρές, αφαιρούμε τα κομμάτια των χαρουπιών, σουρώνουμε το καφέ υγρό που έχει δημιουργηθεί και το βράζουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να αποκτήσει την πυκνότητα που θέλουμε. Ούτε πολύ πυκνό ούτε όμως και αραιό. Εμάς μας πήρε 1,5 ώρα περίπου.
- Το χαρουπόμελό μας είναι έτοιμο! Γεμίζουμε το βαζάκι μας και το φυλάμε σε θερμοκρασία δωματίου. Διατηρείται για ένα χρόνο περίπου. Εμείς το καταναλώσαμε όλο (!) σε συνταγές για λαχταριστά χειμωνιάτικα muffins–stay tuned, το επόμενο post ετοιμάζεται…
Πηγή: toxaroupi.com
Στόχος μας να αποτελεί την πρώτη επιλογή για κάθε αναγνώστη που θέλει να διανύσει το ταξίδι της ζωής του όμορφα και με θετικό τρόπο.
Αν θέλεις κι εσύ να συμμετέχεις στην ομάδα μας, σαν αρθρογράφος ή συνεργάτης, στείλε μας μήνυμα στο [email protected]
