Του Ρόμπερτ Νατζέμυ
Εβδομάδα 42η | Ημέρα 292η
Κάθε κύμα μοιάζει να είναι μία ατομική ύπαρξη, ξεχωριστή από τα άλλα κύματα.
Αυτό, όμως, είναι μόνο μια επιφανειακή και προσωρινή πραγματικότητα, που τελειώνει σύντομα καθώς το κύμα βυθίζεται πάλι στην αρχική του πηγή: τον ΩΚΕΑΝΟ.
H βασική και μόνιμη πραγματικότητα, από την οποία ξεκίνησε το κύμα και στην οποία θα επιστρέψει, είναι ο ίδιος ο ωκεανός.
Όλα τα κύματα έρχονται από τον ωκεανό και ξαναγυρίζουν σ’ αυτόν. Ακόμη και στο διάστημα που το κύμα υπήρχε, ήταν πάντα σ’ επαφή και είχε σαν βασική του πραγματικότητα τον ωκεανό.
Έτσι κι ο άνθρωπος είναι σαν το κύμα και το Θείο σαν τον ωκεανό. Όλοι οι άνθρωποι είναι στιγμιαίες εκδηλώσεις και μέρη του ενός Θεού.
Ζούμε και ταυτιζόμαστε με την προσωρινή υλική και νοητική μορφή μας, αλλά αναπόφευκτα θα παραιτηθούμε από αυτή.
H αληθινή, αιώνια πραγματικότητά μας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εμφάνισή μας σαν διαχωρισμένες προσωπικότητες, είναι τελικά η Θεϊκή Βάση κάθε ζωής – η Θεία συνειδητότητα.
O σκοπός της ζωής λοιπόν είναι να ταυτιστούμε με τον «ωκεανό» ώστε να μπορέσουμε να βιώσουμε την ενότητά μας.
Είμαι ένα κύμα στον ωκεανό της ανθρωπότητας.
Από το βιβλίο του Ρόμπερτ Νατζέμυ “Μία σελίδα την ημέρα – ένας χρόνος αυτοεξέλιξης“, εκδόσεις Ολιστικής Αρμονίας.