Του Ρόμπερτ Νατζέμυ
Εβδομάδα 42η | Ημέρα 294η
Στη λειτουργία της Ανάτασης η εκκλησία βυθίζεται στο σκοτάδι καθώς τα φώτα σβήνουν.
Ο ιερέας βγαίνει από το ιερό κρατώντας ψηλά ένα κερί αναμμένο, που συμβολίζει το ΕΝΑ ΦΩΣ, απ’ όπου προέρχονται όλα τα άλλα φώτα.
Οι πιστοί πλησιάζουν με τα κεριά τους, που είναι ακόμη σβηστά.
Κάθε κερί έχει την εσωτερική δυνατότητα να λάμψει όσο και το πρώτο.
Όλα τα κεριά στην εκκλησία ανάβουν από τη μία φλόγα.
H μία φλόγα γίνεται πολλές, ακριβώς όπως το θείο γίνεται τα πολλά όντα που κατοικούν στη γη.
Παρόλο που όλες αυτές οι φλόγες προέρχονται από αυτή την πρώτη φλόγα αυτή η αρχική φλόγα δεν μειώνεται καθόλου.
Αν πάρουμε ένα κερί και ενώσουμε τη φλόγα του με την αρχική φλόγα, γίνονται πάλι μία φλόγα.
Παρόλο που θα υπάρχουν δύο κεριά, θα υπάρχει μία φλόγα.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι υπάρχει μόνο μία φλόγα στην εκκλησία.
Διαιρέθηκε και απλώθηκε, παρέμεινε όμως ίδια.
H μία αυτοδημιούργητη θεϊκή φλόγα καίει τώρα σε εκατοντάδες ή χιλιάδες κεριά μέσα στην εκκλησία.
Κατά τον ίδιο τρόπο υπάρχει μόνο ένα οικουμενικό πνεύμα, που είναι η δύναμη της ζωής, η «φλόγα» μέσα στον καθένα.
Η συνειδητότητά μου είναι ένα με τη συνειδητότητα των άλλων.
Από το βιβλίο του Ρόμπερτ Νατζέμυ “Μία σελίδα την ημέρα – ένας χρόνος αυτοεξέλιξης“, εκδόσεις Ολιστικής Αρμονίας.
- Δώδεκα Μονοπάτια προς την Ανώτερη Συνειδητότητα | Μέρος 2ο - 19/01/2024
- Ας Σταματήσουμε την Κατάχρηση Δύναμης - 15/09/2023
- Ποιος είναι σημαντικός; - 18/07/2023