Ζηνοβία Πατεράκη και Σπυρίδων Κουρής
Το παρακάτω κείμενο έχει ληφθεί μέσου συντονισμού με το Πνεύμα του Δρ. Ουσούι.
Πολλά γεγονότα συμβαίνουν. Η παροδικότητα είναι ότι είμαστε, ο ήλιος ανατέλλει και δύει, το λουλούδι ανθίζει και μαραίνεται, το γρασίδι μεγαλώνει και κόβεται, το δένδρο το οποίο μεγάλωνε για 300 χρόνια μια μέρα κόβεται από το τσεκούρι του ξυλουργού. Όλα τα πράγματα είναι παροδικά και υπόκεινται στην αλλαγή, αλλά να ξέρετε, δεν είναι παρά μια παραίσθηση, μια σκιά. Δεν είναι η πραγματικότητα, είναι η πραγματικότητα που εμείς, μέσα από τον συννεφιασμένο νου μας, αντιλαμβανόμαστε. Δεν είναι η αληθινή πραγματικότητα που πραγματικά υπάρχει γύρω μας. Αυτή η αληθινή πραγματικότητα είναι ο νους όλων των Βούδα.
Έτσι, ο θάνατος σαν ένα συμβάν είναι και αυτός μη μόνιμος. Ναι, και ο θάνατος επίσης είναι μια παραίσθηση. Η ασθένεια από μόνη της είναι μια παραίσθηση που δημιουργείται από καρμικά μπλοκαρίσματα, ίσως ακόμα και η ίδια η ζωή είναι μια παραίσθηση που δημιουργείται από καρμικά μπλοκαρίσματα.
Απλά σκεφτείτε το
Και φανταστείτε ότι επίσης είμαι ένα ποτάμι. Ρέω μέσα στο χρόνο. Συναντώ τα βράχια και τις όχθες μου που μου προκαλούν τις στροφές μου. Αυτά είναι βαλμένα έτσι μπροστά μου από το κάρμα μου. Ρέω παραταύτα γύρω από τους βράχους. Πίσω μου είναι η ομίχλη από όπου έχω ρεύσει, μπρος μου είναι η ομίχλη στην οποία θα ρεύσω. Είμαι ένας ποταμός που ρέει μέσα στον χρόνο. Δεν έχω αρχή και δεν έχω τέλος και είμαι πάντα σε κίνηση.
Ο θάνατος δεν είναι σημαντικός. Η ζωή δεν είναι σημαντική. Η ζωή είναι ένας κρίκος στην αλυσίδα ή ένα κυματάκι γύρω από τα βράχια στην ροή του ρυακιού μου. Γιατί Εγώ, ο Ουσούι, είμαι ένας ποταμός. Ρέω από το παρελθόν προς το μέλλον, μέσα από πολλές στροφές, παραταύτα είμαι ο ίδιος ποταμός, στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον.
Ο καθένας είναι ένας ποταμός που ρέει από το παρελθόν προς το μέλλον. Κάθε ροή του νου είναι μοναδική, παρόλα αυτά η ίδια. Το νερό που ρέει σε ένα ποταμό είναι της ίδιας ουσίας όπως το νερό που ρέει σε όλα τα ποτάμια. Δεν είναι διαφορετικά. Η σύνθεση για το νερό σε κάθε ποταμό είναι πάντα Η20. Κάποιος μπορεί να έχει διαφορετικά άλατα διαλυμένα σε αυτό, και ίσως να έχει πάρει διαφορετική πορεία, ίσως να είναι πιο πλατύς, ή πιο τεμπέλης, άλλος στενός και άλλος βιαστικός, αλλά παντού υπάρχει το ίδιο νερό. Αυτή είναι η ενότητα που όλα τα όντα μοιράζονται. Το νερό στον ένα ποταμό είναι το ίδιο όπως και σε κάθε άλλο ποταμό.
Εάν η ζωή είναι μια ψευδαίσθηση, πόσο μάλλον ο θάνατος είναι μια ψευδαίσθηση
Εάν η ευτυχία είναι μια ψευδαίσθηση, πόσο μάλλον ο πόνος είναι μια ψευδαίσθηση. Εάν η αγάπη είναι μια ψευδαίσθηση, τότε πόσο πιο πολύ το μίσος είναι μια ψευδαίσθηση. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν αληθινή ύπαρξη. Είναι φαντάσματα που περνούν από τον νου. Είναι φτερά που τα φυσά ο άνεμος. Είναι πετραδάκια που κατρακυλούν από την πλαγιά ενός λόφου. Από το μεγάλο κενό όλα τα πράγματα έχουν γεννηθεί και θα επιστρέφουν σε αυτό το μεγάλο κενό. Τα πάντα επιστρέφουν. Το μόνο πράγμα που είναι μόνιμο είναι ο «νους του Βούδα», που διαπερνά όλη την ύπαρξη.
Και εμείς είμαστε ο Βούδας
Αλήθεια σας λέω είναι μόνο τα μπλοκαρίσματά μας, οι συννεφιασμένες σκέψεις μας, η μη κατανόησή μας που μας διαχωρίζει από την ολική και την ολοκληρωμένη φώτιση. Ο αληθινός θεραπευτής του Ρέικι θα το συνειδητοποιήσει αυτό. Όταν θεραπεύει μια ασθένεια πρέπει να συνειδητοποιήσει την αλήθεια ότι η ασθένεια είναι παροδική και είναι μια ψευδαίσθηση. Έχει γεννηθεί και θα περάσει. Ίσως ο θάνατος να συμβεί, αλλά και αυτός είναι μια ψευδαίσθηση επίσης. Και η ασθένεια θα περάσει με τον θάνατο και ο ποταμός θα συνεχίσει την πορεία του. Μπροστά και Μπροστά μέσα στον χρόνο. Κάποιος πρέπει να βλέπει τα πράγματα όχι μεμονωμένα ή σαν ένα κομμάτι. Κάποιος πρέπει να τα βλέπει τα πράγματα συνεχή και αδιάσπαστα, την ροή του Νου μέσα στον χρόνο, αλλά τότε πρέπει να θυμόμαστε ότι και ο χρόνος είναι μια ψευδαίσθηση, και δεν έχει αληθινό νόημα ή επίδραση πάνω μας.
Υπάρχουν και άλλες βαθιές αλήθειες και συνειδητοποιήσεις που έχουν έρθει σε μένα, και ξέρω μέσα μου ότι και αυτές επίσης είναι μια ψευδαίσθηση και μη μόνιμες. Τις έχω βιώσει. Ίσως και άλλοι που διαβάζουν τα λόγια μου να τις έχουν βιώσει επίσης, αλλά και αυτοί επίσης δεν έχουν καμία μονιμότητα. Η νοοτροπία της παροδικότητας πρέπει να εντυπωθεί πλήρως στον νου του θεραπευτή του Ρέικι, αυτή είναι η πνευματική επιστήμη. Εάν δεν είναι έτσι, τότε η πρακτική δεν αποδίδει καρπούς.
Πριν να σας μιλήσω για την ίδια την πρακτική, ήθελα να σας πω αυτά τα πράγματα
Είναι οι λέξεις ενός ανόητου γέρου ανθρώπου και δεν έχουν αληθινό νόημα, αλλά ίσως εάν μπορούν να σας ξυπνήσουν κάποια κατανόηση μέσα σου, μαθητή μου Watanabe, (ο Watanabe ήταν ο αγαπημένος του και ο πιο κοντινός του μαθητής, σε αυτόν παρέδωσε όλα τα χειρόγραφα του λίγο πριν αφήσει το φυσικό του σώμα, και τον έθεσε συνεχιστή) τότε ακόμα και εάν είναι μικρής αξίας, θα έχουν εξυπηρετήσει τον σκοπό τους για τον οποίο γράφτηκαν.
Τελειώνω αυτό το κομμάτι της ομιλίας εδώ. Θα την συνεχίσω στο μέλλον. Αλλά να θυμάστε ότι δεν υπάρχει παρελθόν, δεν υπάρχει παρόν και δεν υπάρχει μέλλον, γιατί και ο χρόνος ακόμα είναι μια ψευδαίσθηση και με ένα απλό κτύπημα του χεριού, μπορεί επίσης να ξαναγυρίσει στο κενό, την μια εμπειρία, την άχρονη πραγματικότητα, που είναι ο «νους του Βούδα».
Απόσπασμα από το βιβλίο: ” Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΡΕΙΚΙ”-www.live-in-light.com
Συγγραφείς: Πατεράκη Ζηνοβία, Κουρής Σπυρίδων, εκδ. Διόπτρα, 2015
Στόχος μας να αποτελεί την πρώτη επιλογή για κάθε αναγνώστη που θέλει να διανύσει το ταξίδι της ζωής του όμορφα και με θετικό τρόπο.
Αν θέλεις κι εσύ να συμμετέχεις στην ομάδα μας, σαν αρθρογράφος ή συνεργάτης, στείλε μας μήνυμα στο [email protected]
