Βάζοντας όρια στις σχέσεις μας. Tι μας εμποδίζει, τι μας βοηθάει
το θέμα των ορίων είναι ένα κομβικό σημείο για την υγεία και την μακροημέρευση μιας σχέσης.
Γιατί είναι κομβικό;
Ακριβώς γιατί καθρεφτίζει το μέγεθος της αγάπης στον εαυτό και του αυτοσεβασμού που έχουμε εμείς σαν άτομα.
Τα όρια κάτω από αυτή την οπτική δεν είναι μια κατάσταση αντιπαράθεσης με το αγαπημένο μας πρόσωπο, αλλά μια κατάσταση που μας επιτρέπει να είμαστε παρόντες στη σχέση και να υπερασπιζόμαστε την αγάπη, την εκτίμηση και το σεβασμό που έχουμε στον εαυτό μας.
Όταν εμείς δε σεβόμαστε και δεν υπερασπιζόμαστε τις ανάγκες μας και τα θέλω μας, είναι απολύτως φυσικό οι σύντροφοί μας να μας φέρονται με τρόπο που να επιβεβαιώνει αυτή μας την εσωτερική κατάσταση. Με αυτόν τον τρόπο τους εκπαιδεύουμε να μας φέρονται έτσι. Από εμάς ξεκινάει η άκρη και αυτή είναι η δική μας ευθύνη.
Άλλωστε όπως αναφέραμε ήδη σε προηγούμενο άρθρο («Τρεις βασικές προϋποθέσεις για να δημιουργούμε υγιείς σχέσεις που διαρκούν»), η πρώτη βασική προϋπόθεση για να έχουμε σταθερή αγάπη για τους άλλους ανθρώπους και τους συντρόφους μας είναι το να έχουμε σταθερή αγάπη για τον εαυτό μας.
Και πώς σχετίζεται η αγάπη για τον εαυτό μας με τα όρια;
Τι μας εμποδίζει;
Ας το προσεγγίσουμε καλύτερα από την οπτική του γιατί αποφεύγουμε συνήθως να βάζουμε όρια και παραχωρούμε έτσι μεγάλο μέρος της πρωτοβουλίας των κινήσεων στο άλλο πρόσωπο.
Συνήθως αποφεύγουμε να κάνουμε ορατά και καθαρά τα θέλω μας ή να διεκδικούμε από τη θέση του ενήλικα τις ανάγκες μας, γιατί φοβόμαστε ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να βλάψουμε τη σχέση ή ότι θα δυσαρεστήσουμε τον/τη σύντροφό μας.
Ισως να φοβόμαστε οτι αν βάζαμε όρια οι άλλοι μπορεί να μην ήθελαν να είναι μαζί μας, ή ότι μπορεί να νόμιζαν ότι είμαστε προβληματικοί ή μπορεί να έκριναν ότι είμαστε πολύ απαιτητικοί. Ήτο σημαντικότερο, γιατί θα αποκαλυπτόταν ότι οι άλλοι δεν ενδιαφέρονται αρκετά για εμάς, ώστε να βγουν από το βόλεμά τους. Και αυτό είναι κάτι που ίσως δεν θέλουμε να το δούμε…
Συνέπειες
Όμως αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις και για μας, γιατί χάνουμε την σύνδεση με τα δικά μας συναισθήματα, τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Αποσυνδεόμαστε έτσι από την εσωτερική μας ζωή και λειτουργούμε υπολογιστικά, χωρίς αυθεντικότητα.
Αυτό εχει σαν συνέπεια τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θέλουμε να πετύχουμε όταν δε θέτουμε όρια και επιτρέπουμε έτσι την εσωτερική και εξωτερική μας παραβίαση.
Οι άλλοι χάνουν το ενδιαφέρον τους γιατί δεν μένει τίποτα ουσιαστικό από εμάς για να αγαπήσουν.
Έτσι, είμαστε για τους άλλους ένα θολό και ασαφές άτομο. Και οι μόνοι που τους αρέσουν τα θολά και ασαφή άτομα είναι οι ναρκισσιστές και αυτοί που δεν θέλουν να φαίνεται κανείς άλλος έξω από τους ίδιους και τις ανάγκες τους. Επίσης άνθρωποι που έχουν ασθενή, ασαφή όρια συνήθως καταλήγουν σε σχέσεις με ανθρώπους που ρουφούν ενέργεια, παίρνουν περισσότερα από όσα δίνουν και έχουν λίγη αληθινή αγάπη να προσφέρουν.
Αυτό βέβαια τις περισσότερες φορές δεν είναι μία συνειδητή επιλογή αλλά περισσότερο αποτέλεσμα των προγραμματισμών μας, είτε οικογενειακών είτε κοινωνικών, όπως π.χ ότι αγάπη σημαίνει να εστιαστείς πολύ στον άλλον ή να ικανοποιείς πρώτα τις ανάγκες του αγαπημένου άλλου κ.λ.π.
Μάλιστα, πολλοί και πολλές από εμάς με κάποιον τρόπο «εξαφάνιζαν τον εαυτό τους και τις ανάγκες τους μέσα στην σχέσεις», για χρόνια, προσπαθώντας να δημιουργήσουν «σταθερότητα» και να νιώθουν ασφάλεια.
Τι μας βοηθάει
Όμως καθώς βαδίζουμε στο δρόμο της αυτογνωσίας και συνδεόμαστε όλο και περισσότερο με τη θέση του συνειδητού ενήλικου εαυτού μας, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι:
- Χρειάζεται να βάζουμε όρια και να μάθουμε να λέμε όχι όπου χρειάζεται.
- Χρειάζεται να έχουμε επίγνωση ότι είμαστε ένα άτομο ξεχωριστό από τους άλλους ανθρώπους με τις ιδιαιτερότητές μας τις οποίες αναγνωρίζουμε και αγαπάμε.
- Χρειάζεται να διαπραγματευτούμε τη θέση μας.
- Χρειάζεται να είμαστε αυθεντικοί και έντιμοι με τον εαυτό μας και με τους άλλους, τόσο για τα προτερήματα όσο και για τις αδυναμίες μας.
- Χρειάζεται να ανεβάσουμε τις προσδοκίες μας, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί κάποιος να φύγει και να ρισκάρουμε να μείνουμε μόνοι μας
Εμείς μέχρι τώρα κάναμε το αντίθετο. Ψάχναμε δηλαδή για μία σχέση με το να προσπαθούμε να «συγχωνευτούμε» με το άλλο πρόσωπο.
Όταν όμως αποκτάμε την επίγνωση ότι είμαστε ένα ξεχωριστό άτομο, αναγνωρίζουμε και ότι έχουμε τα δικά μας όρια τα οποία θέτουμε απο αγάπη για τον εαυτό μας.
Αφού έχουμε αυτά τα όρια, χρειάζεται να τα επικοινωνούμε με αγάπη, για να έχουμε μια υγιή σχέση με σεβασμό στον εαυτό μας και στον άλλο/την άλλη.
Άλλο οικειότητα και άλλο κατάλυση των ορίων.
Χρειάζεται να είμαστε ένας «ισχυρός ξεχωριστός εαυτός» πριν μπορέσουμε να διατηρήσουμε την αγάπη μας με έναν άλλο/μια άλλη!
Στην πορεία αυτά πλαισιώθηκαν παρακολουθώντας πιστοποιημένα προγράμματα life coaching, NLP coaching και time line therapy.
Και αυτή ήταν η στροφή για αυτό που κάνω τώρα.
Σήμερα εργάζομαι σαν σύμβουλος προσωπικής ανάπτυξης, life & NLP coach και είμαι εισηγητής και συντονιστής σε σεμινάρια και ομάδες.
Είμαι παντρεμένος και έχω μια κόρη 8 ετών.
Δείτε τα πλήρη στοιχεία του ΝίκουΜπακόπουλου
[…] αλλά όπως αναφέρθηκε και στο προηγούμενο άρθρο Βάζοντας όρια: τι μας εμποδίζει τι μας βοηθάει, βάζουμε όρια στις επιπτώσεις της συμπεριφοράς του […]
[…] Αν δεις όμως το τι έχεις αποκομίσει από τις σχέσεις που τελείωσαν, από τους ανθρώπους που έφυγαν από δίπλα […]