Ζώντας σε κοινότητες, χωριά, προάστια και πόλεις

0
188
Της Τίνας Λυμπέρη

Αυτό το κεφάλαιο μας φέρνει στο σπίτι μας, στον τόπο που έχουμε σχεδιάσει για να ζούμε. Χρειαζόμαστε περισσότερα τέτοια σχέδια περμακουλτούρας – και όχι μόνο ένα για κάθε οικογένεια. Όπως και να ‘χει, είτε ζούμε σε κάποιο χωριό, σε κάποιο προάστιο ή σε μια πόλη, οι περισσότεροι από εμάς ζούμε μέσα σε δίκτυα ανθρώπων.

Πολλοί θα επιθυμούσαμε να έχουμε βαθύτερες συνδέσεις με μια κοινότητα, καθώς η σύγχρονη κοινωνία είναι ατομιστική, διασπασμένη και δημιουργεί ανασφάλεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι που θα ήθελαν μια αλλιώτικη ζωή δεν ξέρουν από πού να αρχίσουν. Με την περμακουλτούρα είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε κοινότητες εκεί που ζούμε.

Κατ’ αρχήν, είναι χρήσιμο να έχουμε μια αίσθηση σύνδεσης και αφοσίωσης σε μια βιοπεριφέρεια. Εδώ είναι που επενδύουμε την ενέργεια και το χρόνο μας και αξίζει τον κόπο, γιατί μας ανταμοίβει. Αυτό το κεφάλαιο καλύπτει πώς μπορούμε να χτίσουμε αυτή την αίσθηση του ανήκειν οπουδήποτε και αν ζούμε, και εξετάζει κάποιες πιθανότητες οι οποίες θα μπορούσαν να μας προσφέρουν έναν πιο βιώσιμο και πλούσιο τρόπο ζωής:

• παρέχοντας αμοιβαία υποστήριξη και ενθάρρυνση
• συνδυάζοντας την οικογένεια, την εργασία και την ψυχαγωγία
• διευρύνοντας τις δυνατότητες για συμμετοχή και διασκέδαση
• μειώνοντας τη χρήση μη-ανανεώσιμων πόρων.

Ο περισσότερος κόσμος στον πλανήτη ζει σε κοινότητες ή χωριά τοποθετημένα μέσα σε βιοπεριφέρειες. Στον τρίτο κόσμο, πολλοί άνθρωποι οι οποίοι κάποτε ζούσαν σε μικρά χωριά με στενούς δεσμούς μεταξύ τους, τώρα ζουν μια υποβαθμισμένη ζωή στις παρυφές των πόλεων, συνήθως γιατί τους έχει διώξει το οικονομικό σύστημα, η σύγχρονη γεωργία ή οι εποικιστές, από τη γη των προγόνων τους. Στα πιο πλούσια έθνη πολλοί άνθρωποι φεύγουν από τις πόλεις για να βρουν καλύτερες ζωές σε επαρχιακές περιοχές και σε κοινότητες. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους δεν είναι ούτε κοινωνικά αλλά ούτε και οικονομικά προετοιμασμένοι για να ζήσουν σε κοινότητες.

Όταν οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τις παραδοσιακές κοινότητες ή όταν οι νέες κοινότητες αποτυγχάνουν, τα αίτια είναι συνήθως συνδεδεμένα είτε με τους ανθρώπους είτε με τη γη.

Έχουμε ηθική υποχρέωση να ζούμε συνεργατικά, με περίσκεψη και απλά ο ένας μαζί με τον άλλον.

Η περμακουλτούρα σε πόλεις και μεγάλες κωμοπόλεις

Συχνά οι άνθρωποι έχουν ισχυρά αισθήματα σε σχέση με τις πόλεις. Είτε τις λατρεύουν είτε τις μισούν. Όποια και να είναι τα συναισθήματά μας, δεν μπορούμε να αρνηθούμε πως οι πόλεις έχουν προβλήματα.

Οι πόλεις είναι πολυπληθείς, μολυσμένες και εξαιρετικά ευάλωτες. Η τοπική αυτοδιοίκηση συχνά δεν έχει χρήματα για να τις καθαρίσει. Η Νέα Υόρκη, όπου περισσότερο νερό χάνεται απ’ όσο χρησιμοποιείται λόγω των διαρροών στους παλιούς σωλήνες, δεν έχει τα κονδύλια για την επιδιόρθωση του δικτύου ύδρευσης. Οι μεγαλύτερες εξαγωγές της Νέας Υόρκης είναι τα βοθρολύματα και τα σκουπίδια.

Μια πόλη είναι ευάλωτη στις απεργίες και στις ελλείψεις ειδών. Οι περισσότερες πόλεις έχουν αρκετά καύσιμα και τρόφιμα για όλους τους κατοίκους τους για περίπου τρεις μέρες. Οι πόλεις «μποτιλιάρονται» με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και απομυζούν τους πόρους από τις αγροτικές περιοχές. Αυτοί οι πόροι (τροφή, νερό, ίνες, μπογιές, υφάσματα, καουτσούκ κλπ.) μετατρέπονται σε απόβλητα, τα οποία πρέπει να μεταφερθούν έξω από την πόλη.

 

Οι αυτο-τροφοδοτούμενες οικονομίες και οι μικρές επιχειρήσεις, όπως και η αγορά και πώληση εντός μικρών περιοχών, θα βοηθήσουν στην αναγέννηση των πόλεων. Η ενσωμάτωση της γεωργίας και της άγριας φύσης στις πόλεις είναι επίσης θεμελιώδης. Συνεισφέρουν στην οικολογική ισορροπία της και προσφέρουν επίσης μια γερή κοινωνική, οικονομική και ψυχολογική ισορροπία.

• Το Όρεγκον στις Ηνωμένες Πολιτείες απαιτεί από κάθε κωμόπολη να σχεδιάσει και να εφαρμόσει πράσινες ζώνες και να περιορίσει ή να απαγορεύσει την περαιτέρω ανάπτυξη της πόλης.
• Το Χονγκ Κονγκ καλλιεργεί το 45 τοις εκατό των λαχανικών του.
• Η Νέα Υόρκη βρήκε πως το ένα τέταρτο της πόλης είχε 1000 κομμάτια περίσσειας γης η οποία μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για κήπους και μπαξέδες.

Προτεραιότητες φύτευσης

Φυτεύουμε για να αυξήσουμε τη βιομάζα και να μετριάσουμε τη σκόνη, τη ζέστη, το κρύο και το θόρυβο. Καλλιεργούμε φυτά σε δροσερούς και σε ζεστούς τοίχους. Τα φυτά εκτρέπουν το θόρυβο, μαλακώνουν την αντανάκλαση του ήχου και αποτελούν μόνωση για τα κτίρια. Αμβλύνουν τους ισχυρούς ανέμους και επίσης συλλέγουν και φιλτράρουν τη μόλυνση και τη σκόνη. Η ψευδομονάδα, ένας μικροοργανισμός που ζει στα φύλλα, φιλτράρει τα θετικά ιόντα και βοηθά στη δημιουργία καθαρού αέρα.

Φτιάχνουμε αστικά δάση πλάι στους αυτοκινητόδρομους υπερταχείας κυκλοφορίας, οδικές αρτηρίες, σε αχρηστευμένους ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς, σε σιδηροδρομική γη, σε πάρκινγκ, σχολεία, νοσοκομεία, γηροκομεία και παιδικές χαρές. Ξεκινάμε με πολύ πυκνές φυτεύσεις και μετά από τρία ή τέσσερα χρόνια αραιώνουμε τα φυτά τα οποία μπορούν να θρυμματιστούν για εδαφοκάλυψη και πώληση σε κηπουρούς, να χρησιμοποιηθούν για καυσόξυλα ή, αν είναι αρκετά μεγάλα, να χρησιμοποιηθούν ως υλικά για φράχτες και κοντάρια.

Είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε με δέντρα στους δρόμους τα οποία είναι ανθεκτικά στη μόλυνση και αποδεδειγμένα επιβιώνουν μέσα στην πόλη. Αποφεύγουμε τη φύτευση τοξικών και αλλεργιογόνων δέντρων ή αυτών που ρίχνουν νερουλά φρούτα. Οι ξηροί καρποί, οι σπόροι ή τα έλαια μπορούν να συγκομιστούν από τα δέντρα που είναι φυτεμένα στους πιο ήσυχους δρόμους.

Τροφή στις πόλεις

Οι άνθρωποι μπορούν να ξεκινήσουν συλλόγους κηπουρικής και να φυτέψουν σε μπαλκόνια, ταράτσες και σε ζαρντινιέρες παραθύρων. Οι ταρατσόκηποι είναι ιδιαίτερα καλοί για τη διαχείριση του στρες και για τη χαλάρωση γιατί δίνουν μια αίσθηση πως υπάρχει χώρος. Κάποιοι στεγαστικοί συνεταιρισμοί και συνεταιρισμοί καταναλωτών διδάσκουν τον κόσμο πώς να καλλιεργεί την τροφή του.

Πολλά μονοετή φυτά με επιφανειακά ινώδη ριζικά συστήματα αναπτύσσονται καλά στις πόλεις και βοηθούν στην απορρόφηση πολλών οργανικών αποβλήτων. Τα διατροφικά φυτά που μπορούν να ευδοκιμήσουν στις πόλεις είναι οι μπανάνες, η παπάγια, οι ντομάτες, τα εσπεριδοειδή σε γλάστρες, τα αγγούρια, τα φασόλια, τα μπιζέλια, το φρούτο του πάθους, το κολοκύθι του Ιωνά και οι πιπεριές τσίλι.

Σε διαμερίσματα οι άνθρωποι παραδοσιακά έχουν καλλιεργήσει κολοκύθες, εσπεριδοειδή, σύκα, σταφύλια, κολοκύθι του Ιωνά και μπανάνες. Καλλιεργούμε φρούτα κατά μήκος των φραχτών στις πίσω αυλές και σε ήσυχους δρόμους για τη δημιουργία ενός πάρκου-οπωρώνα. Στα κατάλληλα κλίματα, τα μακαντάμια, τα αβοκάντο, τα μάνγκο, τα σύκα, τα μούρα και τα πεκάν αναπτύσσονται καλά στις πόλεις. Συνδυάζουμε καυσόξυλα με δέντρα που ανθίζουν με δέντρα με βρώσιμους καρπούς.

Αυτά που μπορούμε να καλλιεργήσουμε περιορίζονται μόνο από την ικανότητα και τη φαντασία μας.

Κοινοτικοί κήποι

Οι οπωρώνες και τα αστικά δάση ξεκινούν με ομάδες δράσης «Open Space». Στη Νέα Υόρκη υπάρχουν οι Πράσινοι Αντάρτες Πόλης οι οποίοι φυτεύουν δέντρα αφού σκάψουν τρύπες στα πεζοδρόμια. Η Νέα Υόρκη έχει πάνω από 1000 κοινοτικούς κήπους.

Μετασκευάζουμε κτίρια

Η Μάργκιτ Κένεντι στο Βερολίνο σχεδίασε και μετασκεύασε παλιά κτίρια της πόλης και τα μετέτρεψε σε διαμερίσματα υψηλής ενεργειακής απόδοσης. Σήμερα τα θερμοκήπια συνδυάζονται με τα εστιατόρια, μπαίνουν ηλιακοί θερμοσίφωνες και τα υγρά απόβλητα ανακυκλώνονται πλήρως στους ταρατσόκηπους. Τα ισόγεια, τα πάρκινγκ και τα υπόγεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη στέγαση κοτόπουλων και λαγών, τα οποία ελευθερώνονται για βοσκή στους κήπους. Η ανακύκλωση απορριμμάτων όπως τα μέταλλα, το γυαλί, το χαρτί και η οργανική ύλη είναι σχεδόν ολοκληρωμένη.

Το κεφάλαιο αυτό καλύπτει επίσης:
* Γιατί πετυχαίνουν ή αποτυγχάνουν οι κοινότητες
* Σχέδια περμακουλτούρας για τα χωριά και τις κοινότητες
* Σχέδια περμακουλτούρας για τα προάστια

Απόσπασμα και εικόνες από το 27ο κεφάλαιο του βιβλίου:
«Οδηγός περμακουλτούρας (permaculture) – σχεδιασμός για την αυτάρκεια και την αυτονομία μας» 

Διαβάστε ακόμη : Εισαγωγή στην Περμακουλτούρα
Τα ηθικά θεμέλια της περμακουλτούρας
Οικολογία | Τα δίκτυα της ζωής
Το θαύμα του νερού
Κλίματα και Μικροκλίματα
Δέντρα, δάση και ανεμοφράχτες
Η κληρονομιά των φυτών και των σπόρων μας
Μελετώντας τη γη μας
Αναπτύσσοντας μεθόδους σχεδιασμού
Πώς και πού ζούμε | Ζώνη 0
Ο κήπος μας | Ζώνη I
Το βρώσιμο δάσος | Ζώνη ΙΙ
Εάν είστε γεωργοί | Ζώνη ΙΙΙ
Δάση συγκομιδής | Ζώνη IV
Δρυμοί προστατευόμενων ειδών | Ζώνη V
Άλλοι τόποι και πολιτισμοί
Η περμακουλτούρα στο γραφείο, στο μαγαζί, στο εργοστάσιο
Σχεδιασμός για φυσικές καταστροφές
Ολοκληρωμένη Διαχείριση Φυτοπαρασίτων | ΟΔΦ
Ζώντας με την άγρια ζωή
Τα αγριόχορτα *| Οι φύλακες του εδάφους
Υδατοκαλλιέργεια | Η περμακουλτούρα του νερού
Η σημασία του χρήματος | Περμακουλτούρα, πλούτος και βιοπορισμός
Η αίσθηση του τόπου

περμακουλτούρα, κοινότητες, πόλεις

Τίνα Λυμπέρη
Πρόσφατα άρθρα του συντάκτη Τίνα Λυμπέρη (όλα τα άρθρα)

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο

Σχολιάστε

No apps configured. Please contact your administrator.
Αφήστε το σχόλιό σας !
Γράψτε το όνομά σας